Wanneer u eet, wordt het voedsel dat in de mond is gekauwd, doorgegeven aan de maagorganen om de volgende fase van de spijsvertering te passeren. Dit proces omvat het spijsverteringskanaal dat de slokdarm wordt genoemd, ook wel de slokdarm genoemd.
Als de slokdarm verstoord is, zal het proces van het binnendringen van voedsel in de maag zeker worden verstoord. Hier zijn verschillende dingen die u moet weten over dit spijsverteringskanaal en gezondheidsproblemen die over het algemeen voorkomen.
Anatomie en functie van de slokdarm (slokdarm)
De slokdarm (slokdarm) is een lange buis die de keel en de maag verbindt. De slokdarm is ongeveer 20-25 cm lang en begint bij de luchtpijp (luchtpijp) en loopt door tot aan de bovenkant van je maag.
Aan het begin van de slokdarm bevindt zich de epiglottis. De epiglottis is een kleine klep die de luchtwegen afsluit wanneer u voedsel of vloeistoffen doorslikt. Deze klep verhindert het binnendringen van voedsel of vloeistof in de longen.
De wand van de slokdarm bestaat uit dezelfde spierlagen als het slijmvlies van de maag en darmen. De volgende zijn de spierlagen die de slokdarm van buiten naar binnen vormen.
- adventitia. De buitenste laag bestaat uit bindweefsel. Adventitia eindigt aan het einde van de slokdarm naast de maag.
- spier wand. Er zijn twee soorten spierlagen van de slokdarm, namelijk de longitudinale spier aan de buitenkant en de circulaire spier aan de binnenkant.
- submucosa. Deze laag bevat klieren die slijm produceren. Slijm dient als smeermiddel dat de beweging van voedsel vergemakkelijkt.
- slijmvlies. De binnenste laag bestaat uit gelaagde epitheelcellen.
Contractie en ontspanning van de spieren langs de slokdarm produceren peristaltiek. Het is een knijpende en duwende beweging die het voedsel naar de maag helpt te bewegen. Dezelfde beweging vindt ook plaats in de dunne darm en de dikke darm.
Naast de meerlaagse wanden heeft je slokdarm ook een sluitspier. De sluitspier is een ringvormige spier die kan openen en sluiten. Deze spier werkt om te voorkomen dat voedsel, lucht en maagzuur in de tegenovergestelde richting bewegen.
Er zijn twee soorten slokdarmsfincters, namelijk de bovenste en onderste sluitspieren. De bovenste slokdarmsfincter bevindt zich in de buurt van de keelholte (het deel van de keel dat de neus en mond verbindt). De functie van de bovenste sluitspier is om te voorkomen dat voedsel terug in de mond gaat.
Ondertussen bevindt de onderste slokdarmsfincter zich op de kruising tussen de slokdarm en het bovenste deel van de maag. Wanneer u niet slikt, sluit de onderste slokdarmsfincter om te voorkomen dat de maaginhoud omhoog gaat in de slokdarm.
Aandoeningen die de slokdarm (slokdarm) aanvallen
Net als de maag, darmen en andere componenten van het spijsverteringsstelsel, kan de slokdarm ook problemen ervaren. Bij het lanceren van de Johns Hopkins Medicine-pagina zijn hier verschillende aandoeningen die dit kanaal kunnen aanvallen.
1. Achalasie
Achalasie is een aandoening waarbij de slokdarm geen voedsel of vloeistof in de maag kan duwen. Deze zeldzame aandoening kan worden veroorzaakt door schade aan zenuwcellen in het slijmvlies van de slokdarm.
Onder normale omstandigheden moet de bovenste slokdarmsfincter zich openen wanneer u slikt, zodat voedsel of vloeistof in de maag kan komen. Bij mensen met achalasie sluit de sluitspier echter niet, zodat voedsel en vloeistoffen vast komen te zitten.
2. Slokdarmontsteking
Slokdarmontsteking is een ontsteking of irritatie van het slijmvlies van de slokdarm. Ontsteking treedt meestal op als gevolg van maagzuur dat vaak stijgt. Maagzuur kan het slijmvlies van de slokdarm aantasten en ontstekingen en irritatie veroorzaken.
Daarnaast kunnen ontstekingen ook veroorzaakt worden door infecties, de effecten van bepaalde medicijnen en allergische reacties. Patiënten hebben over het algemeen moeite met slikken, vergezeld van:
- pijn bij het slikken,
- pijn op de borst die erger wordt bij het eten
- warmte of pijn in de maagholte als gevolg van verhoogd maagzuur (maagzuur),
- voedsel zit vast in de slokdarm, en
- zure reflux in de mond.
3. Barrett's slokdarm
Barrett's slokdarm treedt op wanneer de bekleding van de slokdarm wordt beschadigd door continue blootstelling aan maagzuur. Deze aandoening ontstaat als een complicatie van onbehandelde GERD en oesofagitis.
Maagzuur dat vaak opstijgt, kan het slijmvlies van de slokdarm aantasten. Na verloop van tijd veranderen de cellen langs de slokdarm en raken beschadigd. Wanneer er schade is opgetreden, staat dit bekend als: Barrett's slokdarm.
Deze ziekte gaat gepaard met een verhoogd risico op slokdarmkanker. Hoewel het risico op kanker niet drastisch toeneemt, moeten patiënten regelmatig contact opnemen met de arts. Dit om kanker zo vroeg mogelijk te kunnen behandelen.
4. Slokdarmkanker
De vorming van slokdarmkanker begint meestal in de cellen die de binnenste bekleding van de slokdarm vormen. Deze cellen ondergaan DNA-mutaties en groeien vervolgens ongecontroleerd om abnormaal weefsel te vormen dat zich door het lichaam kan verspreiden.
De oorzaak van kanker van de slokdarm is niet met zekerheid bekend. De volgende factoren kunnen het risico echter verhogen.
- Maagzuurziekte, reflux in de galorganen, Barrett's slokdarmof achalasie.
- Een gewoonte hebben om te roken of alcohol te consumeren.
- Overgewicht of obesitas hebben.
- Drink vaak warme dranken.
- Eet zelden groenten en fruit.
- Bestralingstherapie ondergaan op de borst of bovenbuik.
Slokdarmkanker kan symptomen veroorzaken die lijken op brandend maagzuur. Raadpleeg onmiddellijk een arts als u last krijgt van verergering van de symptomen van een maagzweer, drastisch gewichtsverlies en langdurig hoesten.
5. Slokdarmvernauwing
Een slokdarmvernauwing is een abnormale vernauwing van de slokdarm. Deze aandoening kan het binnendringen van voedsel en vloeistoffen in de maag voorkomen. Als gevolg hiervan heeft de patiënt moeite met slikken en voelt hij dat er iets in zijn keel zit.
Er zijn twee soorten slokdarmvernauwingen, namelijk eenvoudige en complexe vernauwingen. Bij eenvoudige vernauwingen is de vernauwing niet te ernstig en is de vorm vrij symmetrisch. Ondertussen zijn complexe stricturen meestal langer en wordt de slokdarm smaller.
Vernauwing van de slokdarm kan worden veroorzaakt door oesofagitis, GERD, chirurgie en de groei van kankerachtig en niet-kankerachtig weefsel. De behandeling moet worden afgestemd op de factoren die dit veroorzaken.
De slokdarm is de buis die de mond en de maag met elkaar verbindt. Wanneer er een probleem is in dit kanaal, zal het spijsverteringsproces, vooral het slikken als geheel, zeker worden verstoord.
Als u vaak klachten in de slokdarm ervaart, negeer deze aandoening dan niet. Raadpleeg onmiddellijk een arts voor de beste behandeling.
