Een apparaat voor het meten van de zuurstofverzadiging en hartslag in het bloed, een oximeter genaamd, is plotseling populair bij het publiek. Ja, sinds de COVID-19-pandemie plaatsvond, is de oximeter een onmisbaar hulpmiddel geworden voor iedereen, vooral voor zelfgeïsoleerde patiënten. Hoe werkt het? Bekijk hieronder de volledige uitleg.
Wat is een oximeter?
Oximeter (oximeter) of ook wel genoemd pulsoximeter is een clipvormig apparaat dat functioneert om de zuurstofverzadiging in het bloed en de hartslag met behulp van licht te schatten.
Zuurstofverzadiging is informatie over de hoeveelheid zuurstof in het bloed.
Met de Oximeter kunt u deze informatie verkrijgen zonder een bloedafnameprocedure.
De Amerikaanse Food and Drug Administration zegt dat er twee categorieën zijn: pulsoximeter, zoals hieronder beschreven.
- Voorgeschreven oximeter, wat betekent dat dit hulpmiddel alleen op doktersrecept verkrijgbaar is. Oxymeters van deze categorie worden het meest gebruikt in ziekenhuizen of gezondheidsklinieken, maar kunnen ook voor thuisgebruik worden voorgeschreven.
- Over-the-counter oximeter in de winkel of online winkel. Dit type oximeter is ook beschikbaar in sommige smartphones. Dit hulpmiddel is echter niet toegestaan voor medische doeleinden.
Wie heeft een oximeter nodig?
Het gebruik van een oximeter kan nodig zijn wanneer een persoon niet genoeg zuurstof in het bloed heeft. De informatie in de oximeter kan in verschillende situaties nodig zijn, zoals:
- tijdens of na een chirurgische ingreep,
- controleren hoe goed medicijnen voor longziekte werken,
- kijk of een beademingsapparaat nodig is om te helpen ademen en kijk of het goed werkt, en
- controleren of iemand moeite heeft met slapen, zoals: slaapapneu.
pulsoximeter is een hulpmiddel dat ook nodig is om de gezondheid te controleren van een persoon met een aandoening die het zuurstofgehalte in het lichaam beïnvloedt, waaronder:
- hartaanval,
- hartfalen,
- chronische obstructieve longziekte (COPD),
- bloedarmoede, tot
- longkanker.
Oximeter om de toestand van COVID-19-patiënten te bewaken
De Houston Methodist-website zegt dat een oximeter een handig hulpmiddel kan zijn voor iemand met milde COVID-19-symptomen en thuis in zelfisolatie.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft ook geëist dat patiënten in zelfisolatie thuis een oximeter hebben. Zo kunnen ze altijd hun lichaamsconditie in de gaten houden, ook als ze niet in het ziekenhuis zijn.
Een oximeter is ook handig om het fenomeen gelukkige hypoxie aan te tonen, waar een COVID-19-patiënt een zeer laag zuurstofgehalte heeft, maar er gezond uitziet.
Hoe de oximeter te gebruiken?
Het gebruik van een vrij verkrijgbare oximeter is vrij eenvoudig, hier zijn enkele dingen om te overwegen.
- U zet het gereedschap eenvoudig aan en klemt het vervolgens op uw vingertoppen.
- Deze tool geeft mogelijk geen resultaat als je handen koud zijn of als je nagellak of kunstnagels gebruikt.
- U moet nagellak of kunstnagels verwijderen voordat u een zelfonderzoek uitvoert met een oximeter.
- Zorg ervoor dat je nagels naar boven wijzen en laat het een paar seconden zitten.
- De resultaten zijn binnen enkele seconden direct zichtbaar.
Ondertussen kan het gebruik van de oximeter in het ziekenhuis speciale stappen vereisen, zoals hieronder beschreven.
- De oximeter wordt op uw vinger of oorlel geplaatst.
- Bovendien kan het instrument worden overgelaten aan voortdurende monitoring.
- De oximeter wordt onmiddellijk verwijderd als deze voor één kort onderzoek wordt gebruikt.
Voor COVID-19-patiënten die in zelfisolatie zijn, kan uw arts u adviseren om uw zuurstofniveau twee keer per dag te controleren.
Ook moet u de uitslag van het zelfonderzoek vastleggen en aan de behandelend arts laten zien.
Hoe het resultaat op de oximeter af te lezen?
Over het algemeen toont de oximeter twee of drie cijfers op de testresultaten, waaronder:
- zuurstofverzadigingsniveau of zuurstofverzadigingsniveau (SpO2) die wordt weergegeven als een percentage,
- pols of hartslag (PR), nummer
- het derde cijfer om de signaalsterkte te beschrijven.
Normale zuurstofniveaus in het bloed variëren gewoonlijk 95% of hoger.
Ondertussen, sommige mensen met chronische longziekte of slaapapneu Meestal hebben zuurstofniveaus in het bloed rond de 90%.
Bel onmiddellijk uw arts als uw oximeter een zuurstofgehalte van minder dan 95% aangeeft. Daarnaast wordt u geadviseerd om direct naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis te gaan als:
- uw symptomen worden erger,
- uw toestand is niet beter dan verwacht.
Zijn er beperkingen aan de oximeter?
Oximeters hebben onder bepaalde omstandigheden beperkingen en een risico op onnauwkeurigheid. Over het algemeen zijn deze onnauwkeurigheden klein en betekenen ze niets.
Er bestaat echter nog steeds een risico dat onnauwkeurige metingen ertoe kunnen leiden dat niet-detecteerbare zuurstofverzadigingsniveaus zo laag zijn dat ze fataal kunnen zijn.
De onnauwkeurigheid van de resultaten van de oximeter kan worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder:
- problemen met de bloedsomloop, zoals zeer koude handen en het fenomeen van Raynaud,
- het dragen van donkergekleurde nagellak of kunstnagels, zoals zwart of blauw,
- een rookgewoonte hebben.
Een studie vermeld op de website van de Food and Drug Administration toonde verschillen aan in de nauwkeurigheid van de oximeterresultaten bij mensen met een donkere en een lichte huid.
De studie toonde aan dat zwarte patiënten drie keer meer verborgen hypoxemie ervoeren dan blanke patiënten.
Het onderzoek werd echter geacht verschillende beperkingen te hebben. Daarom kan verder onderzoek nodig zijn om deze resultaten te bevestigen.
Neem onmiddellijk contact op met uw arts als u twijfelt over de manier waarop u de resultaten van de oximeter moet lezen. De arts zal het beste advies en de beste oplossingen geven.
Als u denkt dat u symptomen van COVID-19 ervaart, wordt u ook geadviseerd om onmiddellijk contact op te nemen met de arts of de dichtstbijzijnde gezondheidswerker waar u woont.
Hoewel het kan worden gebruikt om de toestand van COVID-19-patiënten te volgen, kan dit hulpmiddel niet worden gebruikt als middel om de ziekte op te sporen of te diagnosticeren.
