Zuidoost-Azië, inclusief Indonesië, levert de grootste bijdrage aan gevallen van longtbc en sterfgevallen door tuberculose (tbc). Om tbc volledig te genezen, moet u regelmatig anti-tbc-medicijnen (OAT) gebruiken, die meestal 6-12 maanden worden voorgeschreven. De standaardbehandeling voor tbc-behandeling bestaat uit een combinatie van rifampicine, isoniazide, pyrazinamide, ethambutol en streptomycine-antibiotica. Dus, zijn er bijwerkingen van deze TB- of OAT-medicijnen als ze voor een lange tijd moeten worden ingenomen?
Wat zijn de mogelijke bijwerkingen van anti-tbc-medicijnen (OAT)?
De herstelperiode van tbc is voor elke patiënt anders, dit is afhankelijk van de gezondheidstoestand van de patiënt en de ernst van de ervaren tbc-symptomen.
Om volledig herstel te garanderen, moeten patiënten echter gedurende 6-9 maanden een tbc-behandeling ondergaan. De regels voor het nemen van tbc-medicijnen worden aangepast aan de gezondheidstoestand en de ernst van de ziekte.
De bijwerkingen van tbc-medicijnen kunnen van patiënt tot patiënt verschillen. Sommige bijwerkingen van OAT's kunnen mild zijn en vanzelf verdwijnen.
Het is echter niet ongebruikelijk dat patiënten ernstige bijwerkingen ervaren.
Isoniazide, rifampicine en pyrazinamide hebben een sterk potentieel om leverschade te veroorzaken. Van ethambutol en streptomycine is niet gemeld dat ze vergelijkbare schade veroorzaken.
Deze leverbeschadiging kan echter dodelijk zijn als deze niet vroeg wordt ontdekt.
Het volgende beschrijft de bijwerkingen van de twee meest gebruikte soorten antituberculosegeneesmiddelen (OAT's):
1. Isoniazide
Het gebruik van het tbc-medicijn isoniazide kan milde bijwerkingen veroorzaken, zoals hoofdpijn, versnelde hartslag, droge mond.
Spijsverteringsstoornissen zoals misselijkheid, braken, pijn in de hartholte of constipatie (obstipatie) worden het vaakst door patiënten ervaren tijdens de behandelingsperiode voor tbc.
Daarnaast zijn er ook meer ernstige bijwerkingen van het medicijn isoniazide, zoals:
- overgevoeligheid: koorts, koude rillingen, ontsteking van lymfeklieren, ontsteking van bloedvaten.
- hepatotoxischof leverontsteking: geelzucht, risico op ernstige hepatitis.
- Verlaagd metabolisme: gebrek aan vitamine B6, hyperglykemie, eiwit in de urine (proteïneureum).
- Problemen met bloed: aplastische anemie, verlaagde bloedplaatjes.
2. Rifampicine
De bijwerkingen van het meest voorkomende tbc-medicijn rifampicine zijn vergelijkbaar met griepsymptomen. Bovendien kunnen bijwerkingen in de vorm van hepatotoxiciteit ook optreden als gevolg van de consumptie van deze OAT.
Daarnaast kunt u ook last krijgen van bijwerkingen in de vorm van verkleuring van lichaamsvloeistoffen als gevolg van het medicijn rifampicine.
Uw zweet, tranen of urine zullen waarschijnlijk rood worden (geen bloed). Deze bijwerking treedt op vanwege de kleurstof in dit tbc-medicijn.
Huiduitslag en jeuk komen vaak voor en gaan meestal vanzelf over. Neem echter onmiddellijk contact op met uw arts als de uitslag en jeuk gepaard gaan met vervellen van de huid.
Vertel het uw arts meteen als u bijwerkingen van tbc-medicijnen ervaart, zoals deze:
- Gewrichtspijn met zwelling
- Ogen worden geel
- Veranderingen in de hoeveelheid urine
- Toenemende dorst
- Bloedige urine
- Visie verandert
- Hart klopt zo snel
- Gemakkelijk blauwe plekken of bloeden
- Aanhoudende koorts en keelpijn hebben (een teken van een nieuwe infectie)
- Stemmingswisselingen zoals verwardheid en het zien of horen van hallucinaties of wanen (psychose)
- Hartinfarct
Merk op dat deze twee medicijnen ook contra-indicaties hebben voor anticonceptiepillen, diabetesmedicijnen en medicijnen tegen hoge bloeddruk.
Geneesmiddelgeïnduceerde hepatitis of door drugs veroorzaakte hepatitis (DIC)
Geneesmiddelgeïnduceerde hepatitis (DIC) staat bekend als een leveraandoening vanwege het gebruik van hepatotoxische geneesmiddelen, ook bekend als geneesmiddelen die schade aan de leverfunctie veroorzaken.
DIC (drug-geïnduceerde hepatitis) is een van de meest voorkomende bijwerkingen van tbc-medicijnen, zoals isoniazide en rifampicine.
Van de 7% van de vaak gemelde bijwerkingen van OAT, was 2% gevallen van geelzucht als gevolg van een ontsteking. Ondertussen is de andere 30% een fulminante lever of leverfalen.
Beide zijn opgenomen in door drugs geïnduceerde hepatitis. Bijwerkingen zoals DIC worden vaak gevonden in de eerste 2 maanden van de tbc-behandeling.
Symptomen die vaak voorkomen bij deze ziekte zijn misselijkheid, braken, buikpijn en veranderingen in de kleur van de huid en het wit van de ogen tot geel (geelzucht).
Geelzucht wordt veroorzaakt door een verstoring van het metabolisme van bilirubine in de lever. DIC is moeilijk te onderscheiden van hepatitis veroorzaakt door een virale infectie.
Daarom zijn laboratoriumtests nodig om deze ziekte te diagnosticeren.
In tegenstelling tot gewone hepatitis zullen de bijwerkingen van DIC vanzelf verbeteren wanneer het gebruik van tuberculosemedicijnen wordt stopgezet.
Mensen die tbc-medicijnen gebruiken, lopen meer risico op bijwerkingen zoals hepatitis als:
- Genetische risicofactoren hebben.
- Ouderen ouder dan 60 jaar).
- Ondervoeding ervaren.
- Heb co-infectie (een andere infectie) met hiv of hiv/aids.
- Een voorgeschiedenis hebben van een eerdere leverziekte, zoals hepatitis.
- Alcohol consumeren.
Wat als ik bijwerkingen van tbc-medicijnen ervaar?
Als u de bijwerkingen van OAT, zoals hierboven vermeld, begint te voelen, is het een goed idee om een arts te raadplegen.
Gewoonlijk zal de arts de dosis of het antituberculosegeneesmiddel (OAT) veranderen dat het beste bij uw aandoening past.
Artsen zullen het medicijn meestal tijdelijk stopzetten als klinische tekenen en symptomen worden gevonden, zoals door drugs veroorzaakte hepatitis.
Maar soms kan deze ziekte optreden zonder symptomen te vertonen, in dit geval gebruikt de arts de benchmarkresultaten van laboratoriumtests.
Stop niet onmiddellijk met de behandeling zonder uw arts te raadplegen. Als u dit doet, loopt u het risico op resistente tuberculose (MDR-TB).
Deze aandoening maakt de bacteriën resistent tegen tbc-medicijnen, zodat de symptomen die verschijnen erger worden. MDR-tbc is ook moeilijker te behandelen.
Belangrijke dingen om te weten voordat u met de behandeling begint
Om verdere bijwerkingen van geneesmiddelen tegen tuberculose (OAT) te voorkomen, is het een goed idee om lever- en nierfunctietests te laten uitvoeren voordat u met de behandeling begint.
Volgens de TB Alert-website is dit belangrijk omdat er mogelijk tbc-medicijnen zijn die niet kunnen interageren met geneesmiddelen voor nier- en leveraandoeningen.
Daarom kunnen artsen een combinatie van andere medicijnen voorschrijven en bijwerkingen voorkomen.
Bovendien hebben hiv-patiënten die de bacterie oplopen M. tuberculose zijn gevoeliger voor de veel ernstigere bijwerkingen van geneesmiddelen tegen tuberculose.
Daarom moeten hiv-patiënten die antiretrovirale geneesmiddelen samen met tuberculosegeneesmiddelen gebruiken, verder door een arts worden gecontroleerd om fatale bijwerkingen te voorkomen.
Ze kunnen ook een dosisaanpassing nodig hebben, afhankelijk van hun lichaamsconditie.
