Gezondheid

Bijnier, uw kleintje is belangrijk voor het metabolisme

Wist je dat er eigenlijk twee bijnieren zijn? Ja, elke klier bevindt zich boven de nier en is ongeveer zo groot als een halve duim. Hoewel klein, zijn de bijnieren verantwoordelijk voor de productie van verschillende hormonen in het lichaam.

Gezonde bijnieren helpen de verschillende functies van het lichaam goed te laten verlopen. Een verstoring van deze klier heeft dus een grote impact op het lichaam.

Identificeer de delen van de bijnieren

De bijnieren bestaan ​​uit twee delen, namelijk de bijnierschors (buitenste deel) en de bijniermerg (binnenste deel). De bijnierschors is verantwoordelijk voor de productie van drie soorten hormonen, namelijk mineralocorticoïden (cortisol) die het natrium in het lichaam reguleren, glucocorticoïden die de bloedglucosespiegels verhogen en gonadocorticoïden die de geslachtshormonen reguleren.

Als de bijnierschors stopt met functioneren, stoppen de metabolische processen die essentieel zijn voor ons leven en resulteren in de dood. Terwijl de bijniermerg de hormonen epinefrine (adrenaline) en norepinefrine (noradrenaline) afscheidt bij stress.

Functies van de buitenste bijnieren (bijnierschors)

1. Mineralocorticoïde functie

Mineralocorticoïden zijn steroïde hormonen die verantwoordelijk zijn voor het in stand houden van natrium en het in stand houden van de zout- en waterbalans in het lichaam. Het primaire mineralocorticoïde staat bekend als aldosteron en wordt uitgescheiden door de zona glomerulosa (buitenste laag) van de bijnierschors.

Dit steroïde hormoon maakt deel uit van het renine-angiotensinesysteem (RAS) of het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS). Het is een hormonaal systeem dat de bloeddruk en de vochtbalans in het lichaam regelt. Over het algemeen wordt renine geproduceerd door de nieren wanneer overtollig zout en water uit het lichaam worden verwijderd. Renine stimuleert de productie van angiotensine, dat op zijn beurt de bijnieren stimuleert om het hormoon aldosteron af te geven. Een verlaging van de arteriële bloeddruk stimuleert ook de secretie van renine.

Dus samen met het renine-angiotensinesysteem helpt aldosteron de nieren om belangrijke mineralen zoals natrium vast te houden. Aldosteron verhoogt de natriumreabsorptie en kaliumuitscheiding door de nieren. Het helpt de bloedvaten te vernauwen door het vasthouden van natrium en water te verhogen, wat de bloeddruk kan verhogen. Dit hormoon houdt zich dus ook bezig met het reguleren van de bloeddruk.

2. Functie van glucocorticoïden

Glucocorticosteroïden zijn een andere klasse van steroïde hormonen die een belangrijke rol spelen bij het reguleren van het glucosemetabolisme. Glucocorticosteroïden worden geproduceerd in de zona fasciculata van de bijnierschors, een voorbeeld is cortisol.

Cortisol is verantwoordelijk voor het reguleren van het koolhydraat-, eiwit- en vetmetabolisme. Corticosteroïden spelen een belangrijke rol bij het reguleren van de ontstekingsreactie van het lichaam.

Corticosteroïden kunnen het immuunsysteem aantasten en kunnen worden gebruikt als een immuunonderdrukkend middel. De secretie wordt gereguleerd door adrenocorticotroop hormoon (ACTH) dat wordt uitgescheiden door de hypofyse.

3. Gonadocorticoïde functie

Gonadocorticoïden of androgene steroïden worden uitgescheiden door de zona reticularis of de binnenste laag van de bijnierschors. Androgenen zijn mannelijke geslachtshormonen en vergemakkelijken de ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken bij mannen. Ze spelen een belangrijke rol bij de ontwikkeling van de mannelijke geslachtsorganen tijdens de embryonale ontwikkeling.

Kleine hoeveelheden vrouwelijke hormonen worden ook geproduceerd door de bijnierschors. De effecten van androgene steroïden die door de bijnierschors worden uitgescheiden, kunnen echter worden gemaskeerd door de grotere hoeveelheden testosteron en oestrogeen die respectievelijk door de testikels en eierstokken worden uitgescheiden.

Functies van de binnenste bijnieren, de medulla

De medulla is het binnenste deel van de bijnier en houdt zich bezig met de productie van adrenaline en noradrenaline.

1. Epinefrine

Zowel epinefrine als norepinefrine worden samen catecholamines genoemd en worden door de bijnieren afgegeven als reactie op fysieke of mentale stress. Epinefrine, ook bekend als adrenaline, speelt een belangrijke rol bij de omzetting van glycogeen in glucose en verhoogt dus de bloedsuikerspiegel. Het is nodig voor het lichaam om een ​​vlotte bloedtoevoer naar de hersenen en spieren te behouden.

Het kan ook de hartslag en bloeddruk verhogen en gladde spieren in de longen en het spijsverteringskanaal ontspannen. Dit hormoon verwijdt de kleine slagaders van het hart, de longen, de nieren en de spieren. Opwinding, fysieke en mentale stress en emotionele stoornissen veroorzaken de afscheiding van dit hormoon, dat ons lichaam voorbereidt op de 'vecht- of vluchtreactie', ook wel de 'vecht- of vluchtreactie' genoemd.

2. Noradrenaline

Samen met epinefrine activeert noradrenaline ook mechanismen voor de 'vecht-of'-reactie, door de alertheid en opwinding te vergroten. Bij injectie als medicijn kan noradrenaline of noradrenaline een vernauwend effect hebben op de kransslagaders. Dit zorgt ervoor dat de kleine bloedvaten in de nieren, het spijsverteringsstelsel en de huid samentrekken. Het vergemakkelijkt de beweging van voedsel door het spijsverteringsstelsel en verhoogt het zweten. Het stimuleert ook de afgifte van glucose en de bloedtoevoer naar de spieren.

Kortom, de bijnieren zijn verantwoordelijk voor het afscheiden van hormonen die essentieel zijn voor het uitvoeren van verschillende belangrijke metabolische processen. Bovendien helpen ze het lichaam om te gaan met fysieke en mentale stress. Chronische stress kan ervoor zorgen dat de klieren zo hard werken dat ze uiteindelijk kunnen opbranden of te moe worden om aan de behoeften van bijnierhormonen te voldoen.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found