Diabetes mellitus of diabetes is een chronische ziekte die niet te genezen is. De symptomen van diabetes en de ernst van de aandoening kunnen echter nog steeds onder controle worden gehouden met een gezonde levensstijl en de juiste medicatie. Hoewel niet alle mensen met diabetes (diabetes) het nodig hebben, is het soms nodig om diabetes mellitus-medicatie te gebruiken als de hoge bloedsuikerspiegel niet daalt ondanks het handhaven van een gezond dieet.
Verschillende keuzes van medicijnen tegen diabetes mellitus van artsen
In tegenstelling tot type 1-diabetes, waarvoor zeker insuline-injecties nodig zijn, kan type 2-diabetes over het algemeen worden beheerd met gezonde veranderingen in de levensstijl van diabetes, zoals het aanpassen van uw dieet en regelmatig sporten.
Maar in sommige gevallen, vooral wanneer hoge bloedsuikerspiegels moeilijk onder controle te houden zijn door alleen een dieet te volgen, moet de diabetesbehandeling worden ondersteund door het gebruik van medicijnen, waaronder insulinetherapie.
Over het algemeen hebben klassen van diabetesgeneesmiddelen verschillende manieren van werken en bijwerkingen. De functie blijft echter hetzelfde, namelijk helpen de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en tegelijkertijd het risico op diabetescomplicaties te verminderen.
Sommige soorten medicijnen voor diabetes die artsen gewoonlijk aanbevelen, zijn:
1. Metformine (biguanide)
Metformine is een diabetesmedicijn dat tot de biguanidegroep behoort. Dit is een generiek diabetesmedicijn dat artsen het vaakst voorschrijven aan type 2-diabetespatiënten.
Metformine werkt door de productie van glucose in de lever te verminderen en de gevoeligheid van het lichaam voor insuline te verhogen.
Op die manier kan het lichaam insuline effectiever gebruiken en wordt glucose gemakkelijker opgenomen door de cellen in het lichaam.
Het generieke geneesmiddel metformine voor diabetes is verkrijgbaar in pillen en siroop. Metfomine heeft echter ook bijwerkingen zoals misselijkheid, diarree en gewichtsverlies.
Deze bijwerkingen kunnen verdwijnen wanneer het lichaam zich begint aan te passen aan het gebruik van dit diabetesmedicijn.
Gewoonlijk zullen artsen andere orale of injecteerbare geneesmiddelen in combinatie voorschrijven als metformine alleen niet voldoende is om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
2. Sulfonylureumderivaten
Naast metformine zijn sulfonylureumderivaten een klasse van generieke geneesmiddelen voor diabetes mellitus die vaak door artsen worden voorgeschreven.
Sulfonylurea-geneesmiddelen werken door de alvleesklier te helpen meer insuline te produceren.
Diabetes kan ook optreden als gevolg van insulineresistentie, wat betekent dat het lichaam niet langer gevoelig of gevoelig is voor insuline, wat nuttig is om de bloedsuikerspiegel te helpen reguleren.
Welnu, deze klasse van sulfonylureumderivaten helpt het lichaam om gevoeliger te worden voor insuline.
Over het algemeen zijn sulfonylureumderivaten alleen voor patiënten met diabetes type 2. Mensen met diabetes type 1 gebruiken deze medicijnen niet, omdat hun lichaam in wezen geen insuline aanmaakt of produceert.
Enkele voorbeelden van sulfonylureumdiabetesgeneesmiddelen zijn:
- Chloorpropamide
- Glyburide
- Glipzide
- Glimepiride
- Gliclazide
- Tolbutamide
- Tolazamide
- Glimepiride
Dit generieke medicijn voor diabetes mellitus kan hypoglykemie of de toestand van snel verlagende bloedsuikerspiegel veroorzaken.
Daarom moet u, als u dit diabetesmedicijn door een arts heeft voorgeschreven, een regelmatig eetschema volgen.
3. Meglitinide
De meglitinide-klasse van diabetesgeneesmiddelen werkt als een sulfonylureumderivaat, dat de alvleesklier stimuleert om meer insuline te produceren.
Het verschil is dat het medicijn voor diabetes mellitus sneller werkt. De duur van het effect op het lichaam is ook korter dan die van de sulfonylureumderivaten.
Repaglinide (Prandin) en nateglinide (Starlix) zijn voorbeelden van de meglitinide-klasse van geneesmiddelen.
Een van de bijwerkingen die optreden bij het gebruik van geneesmiddelen uit de meglitinidegroep is een lage bloedsuikerspiegel en gewichtstoename.
Raadpleeg uw arts voor het beste advies voor uw aandoening.
4. Thiazolidinedionen (glitazon)
Thiazolidinedionen of ook wel glitazongeneesmiddelen genoemd, worden ook vaak gegeven om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden bij patiënten met type 2-diabetes mellitus.
Dit medicijn werkt door het lichaam te helpen meer insuline aan te maken.
Naast het beheersen van de bloedsuikerspiegel, helpt dit medicijn ook de bloeddruk te verlagen en het vetmetabolisme te verbeteren door de niveaus van HDL (goed cholesterol) in het bloed te verhogen.
Gewichtstoename is een van de bijwerkingen van het gebruik van dit medicijn tegen diabetes mellitus. Onder verwijzing naar de Mayo Clinic-pagina wordt dit diabetesmedicijn ook geassocieerd met andere, meer ernstige bijwerkingen, zoals het risico op hartfalen en bloedarmoede.
Diabetesgeneesmiddelen die tot de groep glitazon (thiazolidinedionen) behoren, zijn:
- Rosiglitazon
- Pioglitazon
5. DPP-4-remmers (gliptine)
Dipeptidylpeptidase-4-remmers (DPP-4-remmers) of ook wel gliptins genoemd, zijn generieke geneesmiddelen voor diabetes mellitus die de incretinehormonen in het lichaam verhogen.
Incretine is een hormoon in het spijsverteringskanaal dat de alvleesklier signaleert om insuline af te geven wanneer de bloedsuikerspiegel stijgt.
Daarom kan het verhogen van de productie van het hormoon incretine de toevoer van insuline helpen verhogen om hoge bloedsuikerspiegels onder controle te houden, vooral na het eten.
Bovendien kan dit diabetesmedicijn ook helpen de afbraak van glucose in de lever te verminderen, zodat het niet in het bloed stroomt wanneer de suikerspiegels hoog zijn.
Gewoonlijk zal de arts dit diabetes mellitus-medicijn voorschrijven als de toediening van metformine- en sulfonylureumderivaten niet effectief is bij het reguleren van de bloedsuikerspiegel van diabetespatiënten.
Onder verwijzing naar de pagina's van de American Diabetes Association, is dit diabetesmedicijn ook effectief om te helpen gewicht te verliezen.
Enkele van de medicijnen die in deze groep vallen zijn:
- Sitagliptine
- Saxagliptine
- Linagliptine
- alogliptine
Helaas associëren sommige rapporten dit medicijn met een risico op pancreatitis of ontsteking van de alvleesklier.
Informeer daarom uw arts over alle gezondheidsproblemen die u heeft, vooral als u een voorgeschiedenis heeft van ziekten die verband houden met de alvleesklier.
6. GLP-1-receptoragonisten (incretinemimetica)
GLP-1-receptoragonisten, ook bekend als incretine-nabootsende geneesmiddelen, worden door artsen voorgeschreven als diabetes mellitus-medicatie zoals hierboven vermeld uw bloedsuikerspiegels niet onder controle heeft kunnen houden.
Diabetesmedicatie wordt toegediend via een injectie. Dit medicijn bevat amyline, een aminozuur dat wordt aangemaakt met het hormoon insuline in de alvleesklier.
De manier waarop het werkt is door het stimuleren van de afscheiding van natuurlijke hormonen die door het lichaam in de darmen worden geproduceerd, namelijk incretines.
Incretinehormonen kunnen de afgifte van insuline na het eten stimuleren, waardoor de insulineproductie wordt verhoogd en de door de lever geproduceerde glucagon of suiker wordt verlaagd.
Zo kunnen GLP-1-receptoragonisten de afgifte van glucose die na het eten wordt geproduceerd, remmen en verminderen.
Dit diabetesmedicijn helpt ook de spijsvertering te vertragen, waardoor wordt voorkomen dat de maag snel wordt geleegd en de eetlust wordt onderdrukt.
Voorbeelden van diabetesgeneesmiddelen die tot de klasse van de GLP-1-receptoragonisten behoren, zijn:
- Exanatide
- Liraglutide
- Semaglutide
- Albiglutide
- Dulaglutide
Recent onderzoek suggereert dat liraglutide en semaglutide het risico op een hartaanval en beroerte kunnen helpen verminderen bij mensen met een hoog risico op beide aandoeningen.
Bijwerkingen van dit diabetesmedicijn zijn misselijkheid, braken en gewichtstoename. Voor sommige mensen kunnen diabetesmedicatie het risico op pancreatitis verhogen.
7. SGLT2-remmers
Natrium-glucose co-transporter-2 (SGLT2) is een nieuwe klasse van remmer die ook vaak wordt gebruikt bij de behandeling van diabetes.
Deze klasse van geneesmiddelen tegen diabetes mellitus werkt door de reabsorptie van glucose in het bloed te verminderen. Op die manier wordt glucose via de urine uitgescheiden, waardoor de suiker die zich ophoopt of circuleert in het bloed zal afnemen.
Indien in evenwicht met het juiste dieet en regelmatig lichaamsbewegingsprogramma, is deze klasse geneesmiddelen effectief bij het helpen beheersen van een hoge bloedsuikerspiegel bij patiënten met type 2-diabetes.
Artsen zullen dit medicijn meestal niet geven aan mensen met type 1 diabetes en diabetische ketoacidose.
Enkele voorbeelden van diabetesgeneesmiddelen SGLT2-remmerklasse zijn:
- Dapagliflozine
- Canagliflozine
- empagliflozine
8. Alfa-glucosidase-remmers
In tegenstelling tot de meeste andere soorten diabetesgeneesmiddelen, hebben alfa-glucosidaseremmers geen direct effect op de afscheiding van het lichaam of de gevoeligheid voor insuline.
Aan de andere kant vertragen deze medicijnen de afbraak van koolhydraten in zetmeelrijke voedingsmiddelen.
Alfa-glucosidase is een enzym dat koolhydraten afbreekt in kleinere suikerdeeltjes, glucose genaamd, die vervolgens door de organen worden opgenomen en als energie worden gebruikt.
Wanneer de opname van koolhydraten vertraagt, worden de veranderingen in zetmeel (meel) in koolhydraten ook langzamer. Hierdoor kan het proces van het omzetten van zetmeel in glucose langzaam verlopen.
Als gevolg hiervan wordt de bloedsuikerspiegel stabieler.
Deze klasse geneesmiddelen heeft het beste effect als ze vóór de maaltijd worden ingenomen. Sommige diabetesgeneesmiddelen die in de klasse van alfa-glucosidaseremmers vallen, zijn:
- Acarbose
- Miglitol
Het gebruik van diabetesmedicijnen veroorzaakt geen lage bloedsuikerspiegel of gewichtstoename.
Het gebruik van dit medicijn kan er echter voor zorgen dat u vaak gas krijgt en bijwerkingen van spijsverteringsproblemen ervaart. Als u het vaak ervaart, raadpleeg dan onmiddellijk een arts om een veiligere dosis aan te passen.
9. Insulinetherapie
De bloedsuikerspiegel van diabetici kan onder controle worden gehouden door een gezonde levensstijl aan te nemen en regelmatig medicijnen te nemen.
Maar voor mensen met type 1-diabetes is insulinetherapie de steunpilaar om de ziekte onder controle te houden, omdat hun alvleesklier geen insuline meer kan produceren.
Dat is de reden waarom insulinetherapie vaker gericht is op mensen met type 1 diabetes, in plaats van het gebruik van diabetes mellitus-medicijnen.
Toch hebben mensen met diabetes type 2 deze therapie soms ook nodig. Ze hebben insulinetherapie nodig, want hoewel hun alvleesklier nog steeds insuline kan produceren, kan het lichaam niet optimaal reageren op de insuline die het aanmaakt.
Artsen schrijven gewoonlijk insulinetherapie voor aan type 2-diabetespatiënten die hun bloedsuikerspiegel niet onder controle kunnen houden door veranderingen in levensstijl en orale medicatie.
Er zijn verschillende soorten aanvullende insuline die worden gebruikt om diabetes te behandelen. Soorten insuline onderscheiden zich door hun snelheid van handelen, waaronder:
- Snelwerkende insuline (snelwerkende insuline)
- gewone insuline (kortwerkende insuline)
- middellangwerkende insuline (middellangwerkende insuline)
- langzaam werkende insuline (langwerkende insuline)
Combinatie van medicijnen voor diabetes mellitus
Alvorens diabetes mellitus medicatie voor te schrijven, zal de arts verschillende dingen overwegen die verband houden met diabetesgezondheidsproblemen, zoals:
- Leeftijd
- medische geschiedenis
- Type diabetes ervaren
- Ernst van de ziekte
- Medische of therapeutische procedures in het verleden
- Bijwerkingen of tolerantie voor bepaalde soorten medicijnen
Bij de behandeling van diabetes zijn er veel medicijnen die verschillende functies en manieren hebben om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
Daarom kunnen artsen mogelijk verschillende soorten diabetesmedicatie tegelijk voorschrijven als ze denken dat dit effectiever is.
Bovendien kan een combinatie van medicijnen uw A1C-test (laatste 3 maanden bloedsuikertest) langer onder controle houden in vergelijking met een enkele therapie of behandeling met één medicijn alleen.
Metformine wordt bijvoorbeeld vaak gecombineerd met sulfonylureumderivaten of insulinetherapie. De klasse van sulfonylureumderivaten kan ook worden gecombineerd met de glitazon-klasse van diabetesgeneesmiddelen.
U mag niet achteloos stoppen met het innemen van het medicijn of de voorgeschreven dosis overschrijden, zelfs als uw bloedsuikercontrole thuis normale resultaten laat zien.
Praat met uw arts over een behandelplan voor diabetes mellitus. Later zal de arts beslissen of uw behandeling werkt of dat er iets moet worden veranderd.
Moeten diabetici voor altijd medicijnen slikken?
Velen zeggen dat diabetesbehandeling voor altijd zal duren. Meestal hoeft u echter geen diabetesmedicatie meer te slikken als de uitslag van een diabetestest heeft aangetoond:
- Het hemoglobine A1C-testresultaat is minder dan 7%
- Het resultaat van nuchtere bloedsuiker in de ochtend is minder dan 130 mg/dL
- Postprandiale bloedsuikerresultaten of twee uur na het eten moeten minder zijn dan 180 mg/dL
Om echter aan het gebruik van diabetesmedicatie te ontsnappen, moet u een gezonde levensstijl aannemen, voedsel reguleren en regelmatig bewegen specifiek voor diabetes.
Indien nodig dient u een voedingsdeskundige te raadplegen om u te helpen bij het maken van de juiste menuregels voor het diabetesdieet.
Heeft u of uw gezin diabetes?
Je bent niet alleen. Word lid van de gemeenschap van diabetespatiënten en vind nuttige verhalen van andere patiënten. Meld u nu aan!
