Artsen zullen u meestal adviseren om in het ziekenhuis te worden opgenomen of in het ziekenhuis te worden opgenomen als de ziekte ernstig genoeg is. Ziekenhuisopname wordt ook uitgevoerd als een preventieve maatregel om overdracht van ziekten te voorkomen. Dus, voor welke ziekten moet de patiënt in het ziekenhuis blijven?
U moet in het ziekenhuis worden opgenomen als u last krijgt van...
Infectieziekten zijn de belangrijkste oorzaak van de meeste ziekenhuisopnames. Uit gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijkt dat op een totaal van 57 miljoen doden in 2008 36 miljoen mensen stierven aan infectieziekten. Daarom hebben infectieziekten extra behandeling nodig om de kwaliteit van leven van de patiënt te verbeteren.
Toch zijn ziekenhuisopnames niet alleen beperkt tot gevallen van infectieziekten. De volgende zijn enkele ziekten die veel voorkomen in Indonesië en waarvoor patiënten in het ziekenhuis moeten worden opgenomen.
1. Diarree en braken
U wordt niet meteen in het ziekenhuis opgenomen als u diarree of braken heeft, omdat de meeste gevallen snel beter worden met eenvoudige huismiddeltjes. Gaat de ziekte echter niet weg, verergert of krijgt u symptomen van uitdroging, dan zal de arts u doorverwijzen voor ziekenhuisopname.
Volgens gegevens van het ministerie van Volksgezondheid bedroeg het totale aantal gehospitaliseerde patiënten van deze twee ziekten in 2009-2010 3,38%. Braken en diarree kunnen iedereen zonder onderscheid aanvallen, van zuigelingen, kinderen en volwassenen. In vergelijking met volwassenen zijn kinderen en zuigelingen echter de leeftijdsgroep die het vaakst in het ziekenhuis worden opgenomen voor deze twee spijsverteringsziekten.
2. Hartfalen
Hartfalen is een aandoening waarbij de hartspier niet meer werkt, waardoor het hart het bloed niet goed kan rondpompen. Veelvoorkomende tekenen van hartfalen zijn kortademigheid, vermoeidheid en zwelling van de benen, buik, enkels of onderrug.
Wanneer het hart niet meer functioneert, moet u in het ziekenhuis worden opgenomen, zodat het team van artsen uw toestand kan blijven volgen en kan voorkomen dat de ontwikkeling ervan verslechtert, zodat het niet fataal wordt. Het percentage ziekenhuisopnames voor patiënten met hartfalen in Indonesië ligt rond de 2,71 procent.
3. Longontsteking
Longontsteking is een longinfectie die wordt veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels. Het kenmerkende symptoom van deze ziekte is "natte long", wanneer de ontsteking van de infectie ervoor zorgt dat de longen meer slijm produceren.
De vroege stadia van longontsteking kunnen nog steeds worden behandeld met poliklinische behandeling en het nemen van antibiotica zoals amoxicilline. Als de koorts echter boven de 40°C blijft stijgen ondanks medicatie, kortademigheid en non-stop hoesten, zal de arts u aanraden om in het ziekenhuis te worden opgenomen. Tijdens de ziekenhuisopname zal het team van artsen indien nodig een infuus plaatsen om uitdroging te voorkomen en ademhalingsapparatuur via een zuurstofslang.
Zuigelingen, jonge kinderen en volwassenen van 65 jaar en ouder zijn groepen mensen met een hoog risico om in het ziekenhuis te worden opgenomen als ze longontsteking hebben, ongeacht de lichaamsconditie en de ernst van de symptomen.
4. Bloedvergiftiging
Bloedvergiftiging (sepsis) is bloedvergiftiging die infectie of letsel compliceert. Sepsis kan dodelijk zijn. Symptomen van sepsis zijn koorts, ademhalingsproblemen, buikpijn en een abnormale hartslag.
Ontsteking veroorzaakt door sepsis kan verschillende orgaansystemen beschadigen en orgaanfalen veroorzaken.
Zonder medische behandeling kan sepsis ernstig worden septische shock en uiteindelijk tot de dood leiden. Daarom moeten mensen met deze aandoening meestal in het ziekenhuis worden opgenomen.
5. Nierfalen
Nieren die niet functioneren, kunnen gifstoffen niet uitfilteren. Stapels gifstoffen in het lichaam kunnen na verloop van tijd schade aan andere organen in het lichaam veroorzaken. Deze ziekte vordert zeer snel, kan binnen enkele dagen of zelfs uren blijven verergeren en kan complicaties veroorzaken.
Daarom moeten mensen met nierfalen in het ziekenhuis worden opgenomen. Bij terugkeer uit het ziekenhuis moet de patiënt ook de poliklinische behandeling voortzetten, zodat de arts het verloop van zijn toestand kan volgen. Gaat het beter of heeft u een specifiekere vervolgbehandeling nodig.
Wees u bewust van de symptomen van nierfalen, zoals zich zwak voelen, kortademigheid, buikpijn, jeukende huid, gezwollen enkels en handen, frequente spierspasmen en anderen om onmiddellijk een arts te raadplegen.
6. Bloedarmoede
Bron: Shutterstock De meeste gevallen van bloedarmoede vereisen geen ziekenhuisopname. Als uw symptomen van bloedarmoede echter zo ernstig zijn dat ze bewustzijnsverlies/verlies van bewustzijn, abnormale veranderingen in de hartslag of ernstige ademhalingsproblemen (niet kunnen ademen) veroorzaken, wordt u geadviseerd in het ziekenhuis te blijven totdat uw toestand is hersteld.
7. Tuberculose (tbc)
Tuberculose (tbc) wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie die meestal de longen aantast, maar ook andere organen zoals het hart en de botten kan aantasten.
Tbc-infectie is zeer besmettelijk, dus de patiënt wordt geadviseerd om in het ziekenhuis te worden opgenomen om de verspreiding van de bacteriën in quarantaine te plaatsen. Vooral als de symptomen van tbc verergeren, ook al hebben ze eerder medicijnen gebruikt en routinematig een poliklinische behandeling ondergaan.
8. Beroerte
Een beroerte is een verwonding aan de hersenen als gevolg van een verminderde doorbloeding. Hersencellen die niet genoeg voedingsdoorbloeding krijgen, sterven binnen een paar minuten langzaam af. Als het niet snel wordt behandeld, kan een beroerte blijvende hersenbeschadiging of zelfs de dood veroorzaken.
Daarom moeten patiënten die een beroerte hebben gehad onmiddellijk medische hulp inroepen. Gewoonlijk wordt patiënten geadviseerd om zowel in het ziekenhuis als fysiotherapie te worden opgenomen, zodat hun lichaamsfuncties weer normaal kunnen worden.
Symptomen van een beroerte kunnen plotseling optreden. Symptomen zijn onder meer duizeligheid, tintelingen of gevoelloosheid in delen van het lichaam en verlies van het vermogen om het gezicht, armen of benen te bewegen.
9. Doodgeboren
Baby's die sterven na meer dan 20 weken zwangerschap worden doodgeborenen genoemd of doodgeboorte. Doodgeboorten kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals de toestand van de moeder, de foetus en ook problemen met de placenta.
Moeders die een bevalling moeten ondergaan om een doodgeboren baby ter wereld te brengen, moeten daarna in het ziekenhuis worden opgenomen. Het doel is om de lichamelijke gezondheid van de moeder na de bevalling te herstellen.
10. Interne bloeding
Interne bloedingen treden op in weefsels, organen of lichaamsholten die gewond of getraumatiseerd zijn. Bijvoorbeeld een ongeluk, een klap met een stomp voorwerp of een bijwerking van harddrugs.
Omdat het zich in het lichaam voordoet, is deze bloeding moeilijk te detecteren en te diagnosticeren, in tegenstelling tot uitwendige bloedingen die de huid binnendringen.
In deze toestand heeft de patiënt ziekenhuisopname nodig, zodat de arts de oorzaak en de bron van de bloeding kan bepalen, de schade veroorzaakt door de bloeding kan herstellen en kan voorkomen dat de aandoening erger wordt.
