Witte rijst is een van de hoofdvoedselsoorten van de Indonesische bevolking. De rijstconsumptie in Indonesië is erg hoog, hoger dan bij andere koolhydraatbronnen. Zelfs volgens de Total Diet Study uit 2014 die alleen al in DKI Jakarta is uitgevoerd, blijkt dat bijna alle (98%) van de bevolking van DKI Jakarta elke dag rijst eet met een dagelijkse consumptie van 173,3 gram per persoon. Aan de andere kant zijn er ook mensen die hun rijstconsumptie zijn gaan verminderen. Ze denken misschien dat het eten van witte rijst hen dik kan maken of een hoge bloedsuikerspiegel kan veroorzaken. Is het waar, hè? Overweeg onmiddellijk de volgende feiten en mythen over rijst.
Misleidende mythes over het eten van witte rijst
1. Rijst maakt vet
Rijst is eigenlijk hetzelfde als andere koolhydraten, zoals brood, noedels of pasta. Het is dus niet echt rijst die ervoor zorgt dat je lichaam dik wordt. Vet wordt in principe veroorzaakt doordat het aantal calorieën (tussen inkomend en uitgaand) niet in balans is in het lichaam.
Dat wil zeggen, als je te veel rijst eet in combinatie met de consumptie van noedels, zetmeelrijk voedsel, gebak of zoet voedsel, zullen de calorieën in het lichaam zich natuurlijk ophopen en ervoor zorgen dat je dik wordt.
Als je echt wilt afvallen, beperk dan je portie rijst bij de maaltijden. Inclusief andere koolhydraatbronnen die veel calorieën bevatten. Je hoeft witte rijst niet te vermijden, het is beter om je voedselinname te reguleren, zodat de calorieën die het lichaam binnenkomen niet overmatig zijn.
2. Rijst kan diabetes veroorzaken
Indonesiërs zijn gewend om drie keer per dag witte rijst te eten, in zeer grote hoeveelheden. Daarnaast verschillende consumptie van zoete voedingsmiddelen, zoals gebak, koekjes, snoep, zoete thee, en anderen. Hoewel dagelijks niet in evenwicht is met de consumptie van groenten en fruit. Wees dus niet verbaasd als er veel mensen zijn die aan diabetes lijden.
Eigenlijk is rijst zelf niet de belangrijkste oorzaak van diabetes. De gewoonte om elke dag overmatig en routinematig rijst te consumeren, ondersteunt echter ook de ontwikkeling van diabetes. Een studie uitgevoerd door de Harvard School of Public Health toonde ook aan dat hoe meer porties witte rijst er per dag worden gegeten, hoe groter de kans is om diabetes type 2 (diabetes) te ontwikkelen.
Dat betekent niet dat je geen rijst moet eten om diabetes te voorkomen. Ja, als je maar op de portie let. Er zijn immers veel andere factoren die ervoor kunnen zorgen dat je diabetes krijgt, bijvoorbeeld erfelijkheid.
3. Rijst bevat veel suiker
Rijst is inderdaad een van de voedingsmiddelen met een hoge glycemische index, waarvan het effect op de bloedsuikerspiegel zeer snel is. Niet alle soorten rijst zijn echter zo. Er zijn twee soorten rijst die je het vaakst tegenkomt, namelijk witte rijst en bruine rijst. Elke rijstsoort bevat verschillende voedingsstoffen.
Als je bang bent voor een stijgende bloedsuikerspiegel na het eten van rijst, kun je bruine rijst kiezen in plaats van witte rijst als koolhydraatbron. Bruine rijst bevat meer vezels en minder suiker dan witte rijst. Dus de consumptie van bruine rijst zal beter zijn voor mensen die hun suikerinname willen beperken.
4. Rijst bevat geen essentiële voedingsstoffen
Rijst staat bekend als bron van koolhydraten (suiker). Maar naast koolhydraten blijkt witte rijst ook andere belangrijke voedingsstoffen te bevatten die het lichaam nodig heeft. Bijvoorbeeld vezels, eiwitten, selenium, zink en magnesium.
Zelfs vandaag de dag zijn veel rijst verrijkt met thiamine, riboflavine en niacine. Alle drie produceren ze foliumzuur of vitamine B9. Deze inhoud is zeer goed voor de gezondheid van zwangere vrouwen en de ontwikkeling van de foetus.
Rijst is dus niet zo slecht als je tot nu toe denkt. Door slechte consumptiegewoonten is rijst echter een van de oorzaken van gezondheidsproblemen, zoals obesitas en diabetes.
Het is een goed idee om deze misvattingen of mythes over rijst uit je hoofd te bannen. Denk dat rijst hetzelfde koolhydraat is als elke andere koolhydraatbron, waarbij je je inname moet beperken zodat je het niet overdrijft.
