Horen is een van de vermogens van het menselijk oor die communicatie met elkaar ondersteunt. Daarnaast dient het oor ook om het lichaam in balans te houden. Als je oren gestoord zijn, ondervinden de activiteiten die je doet natuurlijk ook hindernissen. Zie de volgende recensie van ooranatomie voor meer informatie.
De anatomie van het menselijk oor begrijpen
Het menselijk oor bestaat uit drie delen, namelijk het uitwendige oor (buitenoor ) , middenoor (middenoor ) , en tot slot het binnenoor (binnenoor ) . Beschouw de illustratie van de anatomie van het oor op basis van de volgende drie delen.
buitenoor (buitenoor)
Deze oorstructuur wordt gevormd uit de oorschelp (oorschelp) en de uitwendige gehoorgang (gehoorgang of oor). gehoorgang ). De oorschelp wordt gevormd door elastisch kraakbeen dat stevig vastzit aan de schuine huid. Het dient om geluid vast te leggen en geluid te lokaliseren. De oorschelp vormt een depressie die de concha wordt genoemd en de periferie wordt de helix genoemd.
De structuur van de oorlel bestaat uit:
- helix
- Spiraal
- Antihelix
- scaphoid fossa
- driehoekige fossa
- Antihelische Crura
- Antitragus
- Lobben
- Tragus
Gehoorgang ( gehoorgang ) wordt gevormd door kraakbeen en slaapbeen. Het meet ongeveer 4 cm van de tragus tot het trommelvlies (Fig. trommelvlies ) die ook bekend staat als het trommelvlies en rondingen in een S-vorm.
De boog is nuttig om te voorkomen dat vreemde lichamen het trommelvlies bereiken. Er is een mandibulaire condylus in de voorste structuur van de gehoorgang en een mastoïde luchtcel aan de punt.
Er zijn verschillende sensorische zenuwen in het buitenoor, zoals de auriculaire zenuw, de occipitale zenuw, de ariculotemporale zenuw en de auriculaire tak van de faagzenuw (zenuw van Arnold).
Een ooraandoening waarmee u te maken kunt krijgen als u problemen heeft met uw uitwendige oor, is otitis externa. Deze aandoening is ook bekend als: het oor van de zwemmer.
middenoor (middenoor)
De functie van dit deel van het oor is om het geluid dat door de oorschelp is opgevangen, door te geven aan het binnenoor. Dit deel van het oor strekt zich uit van de holte tot het trommelvlies, tot het ovale venster dat bestaat uit de botten van de hamer, het aambeeld en de stijgbeugel en vele ingewikkelde wanden.
trommelvlies
Het trommelvlies is een dun en semi-transparant membraan dat het buitenoor van het middenoor scheidt en bestaat uit de pars flaccida en pars tensa. Het malleusbot is stevig bevestigd aan het trommelvlies in een concave vorm, de umbo genaamd. De structuur die hoger is dan de umbo wordt de pars flaccida genoemd en de rest wordt de pars tensa genoemd.
Er zijn drie sensorische zenuwen in het trommelvlies, namelijk:
- Auriculotemporale zenuw
- Arnolds zenuwen
- trommelvliesvertakking
Op het binnenoppervlak van het trommelvlies bevinden zich beweegbare botketens die gehoorbeentjes worden genoemd, namelijk:
- Malleus (hamer)
- Incus (aambeeld)
- Stapes (stijgbeugel)
Deze botelementen zorgen ervoor dat geluidsgolven tot 10 keer sterker dan lucht naar het binnenoor worden overgebracht en versterkt.
buis van Eustachius
De buis van Eustachius die het middenoor verbindt met het bovenste deel van de slokdarm en neus (nasopharynx). Zijn functie is om de luchtdruk gelijk te maken met de open- en sluitbeweging. Belangrijke spieren in het middenoor zijn de stapediusspier en de tensor tympani pees.
Het horizontale deel van de aangezichtszenuw kruist de trommelholte. Daarom, als er verlamming van de gezichtszenuwen of spieren is, zal dit leiden tot belemmerde stemscherpte en schade aan het binnenoor.
De volgende aandoeningen kunnen optreden wanneer uw middenoor problemen heeft:
- middenoorontsteking
- Trommelvliesperforatie (gescheurd trommelvlies)
- Barotrauma
- Myringitis
binnenoor (binnenoor)
Deze oorstructuur wordt de labyrintholte genoemd en functioneert om te helpen bij het balanceren en het overbrengen van geluid naar het centrale zenuwstelsel. Deze holte wordt gevormd uit het ossale labyrint, dat een reeks temporale botten is en het vliezige labyrint (membraanzakken en kanalen). Het membraanlabyrint heeft ook componenten, namelijk:
slakkenhuis
slakkenhuis ( slakkenhuis ) is een belangrijk orgaan in het binnenoor in de vorm van een slakkenhuis. De vorm is als een buis naar achteren gebogen tot 2,5 cirkels met aan het uiteinde een kegelvorm.
Deze sectie heeft drie kamers, namelijk de scala vestibuli, de cochleaire ductus en de scala tympani. Het slakkenhuis bevat het orgaan van Corti, dat geluidsgolven omzet in zenuwimpulsen.
vestibulair
Het vestibulaire gedeelte is de verbinding tussen het slakkenhuis en de halfcirkelvormige kanalen. Het bestaat uit de sacculus en utriculus, dit zijn haarcellen die het hoofd in rust houden tegen de zwaartekracht in.
halfrond
De halfcirkelvormige kanalen zijn halfcirkelvormige kanalen van drie verschillende kanalen, namelijk het horizontale halfcirkelvormige kanaal, het bovenste verticale halfcirkelvormige kanaal en het achterste verticale halfcirkelvormige kanaal dat de ampulla bevat. Dit dient om het bewustzijn van de positie van het hoofd tijdens rotatie- of draaibewegingen te bepalen.
Een ooraandoening waarmee u te maken kunt krijgen als u problemen heeft met uw binnenoor, is labyrintitis. Bovendien treedt perceptief gehoorverlies ook op wanneer het binnenoor, met name de cochleaire zenuw, is aangetast.
Hoe kun je horen?
Vanuit de ooranatomie heb je de structuren bestudeerd waaruit het oor bestaat, namelijk het uitwendige oor, het middenoor en het uitwendige oor. De drie delen van het oor worden een kanaal voor geluid van buitenaf om binnen te komen en in de hersenen te worden vertaald.
Volgens Stanford Childrens begint het proces van horen vanaf het uitwendige oor dat geluid opvangt in de vorm van trillingen of golven om je heen. Vervolgens wordt het geluid in de gehoorgang neergelaten, zodat het druk of een slag op het trommelvlies (trommelvlies) uitoefent. Wanneer het trommelvlies trilt, worden de trillingen doorgegeven aan de gehoorbeentjes, zodat de trillingen worden versterkt en naar het binnenoor worden gestuurd.
Zodra de trillingen het binnenoor bereiken, worden ze omgezet in elektrische impulsen en naar de gehoorzenuw in de hersenen gestuurd. De hersenen vertalen deze impulsen vervolgens als geluid.
Nadat u de anatomie van het oor kent, zult u begrijpen dat het oor niet alleen een hulpmiddel is om te horen, maar ook om het evenwicht te bewaren. Hiermee kunt u lopen, springen, rennen zonder te vallen. Als u een probleem in uw oor voelt, ga dan onmiddellijk naar uw arts om de juiste diagnose en behandeling te krijgen.
