Ooggezondheid is een van de belangrijke dingen waar u voor moet zorgen. Om er zeker van te zijn dat uw zicht altijd normaal is en goed functioneert, is het een goed idee om regelmatig oogonderzoeken te ondergaan.
Wanneer moet ik een oogonderzoek ondergaan?
Wanneer u begint te voelen dat er iets mis is met uw gezichtsvermogen, is de enige manier om een oogarts te raadplegen om de toestand van uw ooggezondheid te achterhalen.
De symptomen die vaak in het oog verschijnen, zijn zo breed dat de enige juiste manier om te weten wat het probleem is, is om een uitgebreid onderzoek of een grondig onderzoek naar de oogarts te ondergaan.
Hier zijn enkele veelvoorkomende symptomen die erop wijzen dat uw ogen problemen beginnen te krijgen:
- Wazige of wazige ogen
- Moeilijk te zien 's nachts
- Het is moeilijk om te wennen aan het zien van donkere naar lichte omstandigheden
- Wazige ogen bij het kijken naar het computerscherm
- Vermoeide ogen
- Constant duizelig
- beschaduwd zicht
- Golvend zicht
- De halo zien
- Zere ogen
- Er is druk op de ogen
De bovenstaande symptomen kunnen wijzen op een stoornis in uw gezichtsvermogen, variërend van min (bijziendheid), plus (hypermetropie), cilindrische (astigmatisme) ogen, tot ernstigere oogproblemen zoals cataracten en glaucoom.
Als u geen symptomen heeft, moet u uw ogen regelmatig laten controleren
Het blijkt dat een uitgebreide oogtest niet alleen wordt gedaan als u al symptomen voelt. De reden is dat er mogelijk al ooggezondheidsproblemen bestaan, maar dat u geen symptomen heeft gevoeld.
Daarom wordt het ten zeerste aanbevolen om, ongeacht de aanwezigheid van symptomen of niet, regelmatig ooggezondheidscontroles te ondergaan. Volgens de Mayo Clinic is dit het juiste moment voor een oogtest op basis van uw leeftijd:
- Peuter: voor 3 jaar en 3-5 jaar voor follow-up
- Kinderen en adolescenten: voordat ze naar de 1e klas van de basisschool gaan, en eens in de 1-2 jaar voor routinecontroles
- Leeftijden 20-30: eens in de 5-10 jaar
- Leeftijden 40-54: eens per 2-4 jaar
- Leeftijden 55-64: eens per 1-3 jaar
- 65 jaar en ouder: eens in de 1-2 jaar
Regelmatige oogonderzoeken zijn ook verplicht als u de onderstaande risicofactoren heeft, zelfs als u geen symptomen van ernstige zichtproblemen voelt:
- Een bril of contactlenzen dragen
- Er is een voorgeschiedenis van oogziekte of verlies van gezichtsvermogen in uw familie
- Lijdend aan chronische ziekten die het risico lopen oogproblemen te veroorzaken, zoals diabetes
- Geneesmiddelen gebruiken die het risico lopen bijwerkingen op de ogen te veroorzaken
Het medisch personeel achter het oogtestproces
Over het algemeen zijn er 3 verschillende soorten medisch personeel bij het uitvoeren van oogonderzoekstests. Hier is de uitleg:
Oogheelkunde
Een oogarts is een term voor een oogarts. Op dit niveau kunnen gespecialiseerde artsen uitgebreide oogzorg en behandeling bieden, beginnend bij een volledig oogonderzoek, het voorschrijven van brillenglazen, het diagnosticeren en behandelen van ernstige oogziekten en het uitvoeren van oogchirurgie.
optometrist
Optometrist is een term voor experts op het gebied van optometrie, zoals oogonderzoeken, het voorschrijven van brillenglazen en het diagnosticeren van meer voorkomende oogziekten. Als u een ernstiger oogaandoening heeft of een oogoperatie nodig heeft, zal uw optometrist u doorverwijzen naar een oogarts.
Optimist
Optometristen of optometristen spelen een rol bij het maken van een bril of het maken van contactlenzen op voorschrift van een oogarts. In tegenstelling tot de hierboven genoemde experts kan optisien geen oogonderzoeken of diagnoses uitvoeren.
Wat zijn de soorten oogonderzoeken?
Alvorens een oogonderzoek te ondergaan, zal de arts eerst vragen stellen over de medische geschiedenis van u en uw familie, de medicijnen die u gebruikt en de bril of contactlenzen die u momenteel draagt. Daarna onderga je een reeks onderzoeken die meestal ongeveer 45-90 minuten duren.
Oogtesten veroorzaken over het algemeen geen ongemak of pijn. Bij bepaalde soorten tests kunt u een verdoving krijgen, zodat u de apparatuur die de arts voor het onderzoek gebruikt niet voelt.
De volgende zijn enkele van de meest voorkomende soorten oogtests die worden uitgevoerd:
1. Oog lichamelijk onderzoek test
Dit is het meest basale onderzoek om erachter te komen welke klachten of symptomen er in uw ogen zijn. De arts zal een onderzoek uitvoeren met behulp van: spleetlamp of lichtmicroscoop.
Met dit hulpmiddel kan de arts de voorkant van uw oog duidelijk onderzoeken, beginnend bij de oogleden, wimpers, hoornvlies, iris, sclera en lens van uw oog.
Welnu, als de diepere delen van het oog moeten worden onderzocht, zal de arts een oftalmoscopie of funduscopy uitvoeren, wat een onderzoek is van het netvlies van uw oog. Met een oftalmoscoop kunnen artsen het netvlies van het oog, het zenuwcentrum van het oog en het vaatvlies (de laag bloedvaten op het netvlies) zien.
Meestal zal de arts oogdruppels toedienen vóór het oftalmoscopieproces. Deze druppels worden gebruikt om de pupillen van uw ogen te verwijden.
2. Gezichtsscherptetest
Een gezichtsscherptetest of oogrefractietest wordt gedaan om de scherpte van uw ogen bij het zien te controleren. Deze test staat ook bekend als de oogzichttest of beter bekend als de minus-oogtest.
Over het algemeen kunnen met deze test visuele stoornissen zoals min- en plusogen worden gedetecteerd. De arts of het medisch team controleert uw gezichtsscherpte met de Snellen-kaart of Snellen grafiek. De kaart bestaat uit letters en cijfers van verschillende groottes. Deze minus-oogtest is overal verkrijgbaar in verschillende oogklinieken en optiekwinkels.
Meestal kan de arts met een oogtest met een Snellen-kaart en een speciale bril bepalen of uw oog min is of niet. Na deze oogtest zal de arts u een bril of contactlenzen voorschrijven die past bij uw behoeften.
3. Oogspierbewegingstest
Deze test wordt meestal gedaan om de spieren te onderzoeken die de beweging van uw oogbol regelen. Bij deze test controleert de arts de oogbewegingen met een pen of een kleine zaklamp en kijkt vervolgens hoe uw ogen het object volgen.
Door dit onderzoek kan de arts achterhalen of er sprake is van spierzwakte of slechte spiercoördinatie in uw ogen.
4. Visuele veldcontrole
Gezichtsveldtest of perimetrie is bedoeld om erachter te komen hoe breed uw gezichtsveld is, zonder dat u uw oogbollen hoeft te bewegen. Door deze test te doen, kunt u erachter komen of er een kant van uw oog is die slechtziend is.
Deze test wordt meestal gedaan waarbij de arts u vraagt om één oog te sluiten en u zich moet concentreren op het kijken naar één punt. Daarna zal de arts het voorwerp of de hand naar verschillende kanten verplaatsen. Vertel het de arts als u een beweging van zijn hand ziet. Tijdens het onderzoek mag u uw hoofd of oogbollen niet bewegen.
5. Kleurenblinde test
Soms realiseert een persoon zich niet dat hij kleurenblind is. Daarom is deze test nodig om erachter te komen of je een bepaalde kleur kunt zien of niet.
Er zijn verschillende soorten kleurenblindheidstesten, maar de meest voorkomende is de Ishihara-test, waarbij een afbeelding wordt gebruikt die bestaat uit stippen van verschillende kleuren. Bij deze test zal uw arts u vragen de cijfers of afbeeldingen tussen de gekleurde stippen te lezen.
6. Oogboldrukcontroletest:
Deze test, tonometrie genaamd, is bedoeld om de druk in uw oogbol te meten. Meestal wordt deze test gedaan als onderdeel van een onderzoek naar glaucoom. Tonometrie kan op 2 manieren, namelijk applanatie en contactloze tonometrie.
Bij de applanatiemethode gebruikt de arts een hulpmiddel dat een tonometer wordt genoemd en dat zachtjes het oppervlak van uw hoornvlies raakt. U zult geen pijn voelen omdat u meestal eerst een verdoving krijgt.
Ondertussen wordt de contactloze methode gedaan door een luchtstoot te geven om de druk in het oog te meten. Dit type tonometrietest vereist geen instrument om het oog aan te raken, dus u hoeft niet te worden verdoofd.
Welnu, dat zijn de verschillende soorten onderzoeken om de gezondheid van uw ogen te controleren. Zorg ervoor dat u uw ogen regelmatig controleert om ongewenste oogaandoeningen of ziekten te voorkomen.
