Zwemmen zorgt ervoor dat je je hele lichaam beweegt en tegen de stroom in vecht. Bovendien is zwemmen ook geweldig voor het verbeteren van het hartwerk en de functie, het opbouwen van uithoudingsvermogen, terwijl het nog steeds enkele van de effecten van stress uit uw lichaam verwijdert. Aan de andere kant is zwembadwater rijk aan chloor. Chloor kan niet alleen de huid en het haar droog maken, er zijn een aantal gevaren van chloor voor de gezondheid van het lichaam. Iets?
Wat is de functie van chloor in zwembaden?
Calciumhypochloriet of beter bekend als chloor is een type desinfectiemiddel dat veel wordt gebruikt in zwembadwater. Chloor is over het algemeen in de vorm van een wit poeder dat in water zal splitsen om zuurstof en chloorgas te produceren dat een scherpe geur heeft.
De functie van chloor in zwembadwater is niet alleen het doden van ziekteverwekkende bacteriën die zich in het zwembadwater verspreiden, maar ook het zuiveren van zwembadwater. Het gebruik van chloor in zwembaden moet worden aangepast aan de vereiste concentratie en veilige limieten die zijn vastgesteld door regelgevende instanties.
Onvoldoende chloorconcentratie kan ertoe leiden dat ziekteverwekkende bacteriën in zwembaden niet worden opgeruimd, waardoor infectieziekten kunnen worden verspreid. Ondertussen zal een te hoge chloorconcentratie gezondheidsrisico's veroorzaken vanwege het resterende chloorgas in het zwembadwater.
Wat is het gevaar van chloor in zwembadwater?
Chloor in zwembadwater kan het lichaam van een persoon binnendringen via verschillende vormen en manieren, hetzij in de vorm van chloorgas dat binnenkomt door ademen, direct contact van chloorzwembadwater met huid of ogen, en wanneer zwembadwater per ongeluk wordt ingeslikt door zwemmers . Chloorgas uit de reactie van chloor met zwembadwater is giftig. Bij inname veroorzaakt deze stof schade aan de weefsels in het lichaam. Bovendien kan ingeademd chloorgas in hoge concentraties vernauwing van de luchtwegen en zwelling van de longen veroorzaken.
1. Oogirritatie
Wanneer het reageert met organische stoffen zoals urine en zweet van zwemmers, zal chloor verbindingen produceren zoals stikstoftrichloride. Stikstoftrichlorideverbindingen kunnen irritatie van de slijmvliezen (slijmvliezen) veroorzaken en daardoor oogirritatie veroorzaken. Na verloop van tijd kunnen ogen die vaak worden blootgesteld aan zwembadwater dat deze reactieverbindingen bevat, andere zichtproblemen krijgen, zoals troebele hoornvliezen, iritis, retinitis en de vorming van cataracten.
2. Huidinfectie
Chloor kan huidirritatie en verbranding van de huid veroorzaken. Contact met zwembadwater dat overtollig chloor bevat, veroorzaakt rode huiduitslag en huidinfecties. Bovendien reageert chloor met organisch materiaal om giftige stoffen te produceren die de huid beschadigen. Kinderen zijn veel vatbaarder voor de nadelige effecten van gifstoffen uit chloor in zwembaden.
3. Ademhalingsstelselaandoeningen
Het ademhalingssysteem is een van de orgaansystemen in het lichaam die in zwembaden het gemakkelijkst worden blootgesteld aan chloor in de vorm van gas. De functie van chloor in zwembaden kan verschillende longziekten veroorzaken, zoals bronchitis en longontsteking door inspanning veroorzaakte bronchoconstrictie (EIB) of inspanningsastma.
Astma dat een persoon ervaart na het zwemmen wordt vaak aangeduid als zwemmersastma. Niet zelden zal iemand met astma ook een recidief ervaren tijdens het zwemmen. Dit wordt vermoed als gevolg van blootstelling aan chloorgas. Bovendien kunnen chloorverbindingen in chloor ook epiglottitis veroorzaken, wat zwelling en ontsteking van de epiglottis is die het ademhalingsproces verstoort. Luchtwegaandoeningen als gevolg van zwemmen komen vaker voor bij iemand die in het zwembad zwemt binnen met slechte luchtcirculatie door de lucht in het zwembad binnen wordt gevuld met chloorgas.
4. Tandbederf en verkleuring
De reactie van chloor met zwembadwater resulteert in een hoge pH van zwembadwater. Deze pH-onbalans veroorzaakt verschillende problemen in de tanden, zoals verkleuring en tandbederf. Chloor is een van de verbindingen die verkleuring van tanden kunnen veroorzaken. De toestand waarin zwemmers verkleuring van hun voortanden ervaren, staat bekend als: zwemmersrekening. Naast verkleuring zorgt een onevenwichtige pH in zwembaden ook voor verzachting van het tandglazuur, waardoor de tanden vatbaarder worden voor tandbederf en de tanden gevoeliger worden. Op de lange termijn kan chloorgas corrosie van tanden veroorzaken, vaak aangeduid als: erosie van de zwemmer.
5. Problemen met het spijsverteringsstelsel
Bij inname kan chloor verschillende aandoeningen in het spijsverteringsstelsel veroorzaken. De meest voorkomende aandoening die een persoon krijgt direct na het inslikken van zwembadwater is een branderig gevoel in de keel. Als de ingenomen hoeveelheid chloor groot genoeg is, kan er schade ontstaan aan de weefsels in het lichaam, vooral langs het spijsverteringskanaal. Als de chloorconcentratie in het zwembadwater de veilige limiet overschrijdt, kan dit bovendien schade aan de mond, slokdarm en maag veroorzaken, wat in ernstige gevallen kan leiden tot bloedingen.
De functie van chloor in zwembaden kan namelijk verschillende gezondheidsproblemen veroorzaken. Niet alleen aan de buitenkant van het lichaam, maar ook aandoeningen van de inwendige organen. Daarom is enige bescherming nodig tijdens het zwemmen, zoals het gebruik van een zwembril, neuspluggen en voorzichtig zijn bij het openen van uw mond tijdens het zwemmen om niet te veel zwembadwater in te slikken.
