Klonen is het proces waarbij genetische informatie van een levend wezen wordt genomen om er een identieke kopie van te maken. Misschien kun je klonen zien als kleurenkopiëren. Genetici zijn erin geslaagd cellen, weefsels, genen en zelfs levende dieren te klonen. Zal het klonen van mensen in de toekomst mogelijk zijn?
Bekijk hieronder enkele interessante feiten over klonen die je misschien nooit eerder hebt geweten.
1. Dolly the Sheep is niet het eerste gekloonde dier ter wereld
De geschiedenis van klonen begint eigenlijk meer dan 50 jaar geleden. Het eerste gekloonde dier was een zee-egel in 1880 door een onderzoeker genaamd Hans Driesch.
Een paar jaar later werd het eerste gekloonde levende zoogdier eindelijk in 1997 aan het grote publiek getoond. Wie kent Dolly the Sheep niet? Dolly is eigenlijk geboren op 5 juli 1996 in Schotland. Dolly werd gekloond met behulp van enkele cellen van donorschapen.
Het Finn Dorset-ras heeft een levensduur van maximaal 12 jaar, maar Dolly moest in 2003 ter dood worden gebracht vanwege chronische longziekte en vroegtijdige artritis. De gekloonde zussen van Dolly: Debbie, Denise, Dianna en Daisy leven echter nog steeds.
Gezien het succes van het klonen van Dolly, concurreren steeds meer onderzoekers om gekloonde dieren te creëren.
Een onderzoeksteam produceerde koeien, schapen, kippen, die alle drie identieke genetische codes hebben door celkernen van donorembryo's over te brengen naar eieren die hun kernen hebben verwijderd.
In Noord-Korea hebben onderzoekers met succes cellen gekloond van Chase, een trotse gepensioneerde bloedhond, en hebben ze een leger van zes stoere speurhonden geproduceerd om sinds 2009 bij de politie te dienen.
2. Sinaasappels zijn gekloonde vruchten
Sommige planten en eencellige organismen zoals bacteriën produceren genetisch identieke nakomelingen door het proces van ongeslachtelijke voortplanting. Bij ongeslachtelijke voortplanting wordt een nieuw individu geproduceerd uit een kopie van een enkele cel van het ouderorganisme.
Wist je dat citrusvruchten eigenlijk klonen zijn? Een citrusvariëteit genaamd de navelsinaasappel heeft een uitstulping aan de basis van de sinaasappel, die lijkt op een menselijke navel. Deze uitstulpingen zijn eigenlijk overblijfselen van de groei van de tweede vrucht. Alle navelsinaasappelbomen zijn klonen van elkaar.
Navelsinaasappels zijn pitloos, wat betekent dat ze zich niet zelfstandig kunnen voortplanten. Dat betekent dat navelsinaasappelbomen alleen van elkaar hoeven te worden geënt om een nieuwe boom te creëren.
3. Kloonresultaten zijn niet altijd hetzelfde als bij een tweeling
Klonen ziet er niet altijd hetzelfde uit. Hoewel klonen hetzelfde genetische materiaal delen als de donor, speelt de omgeving ook een grote rol in hoe het organisme uiteindelijk wordt gevormd.
De eerste gekloonde kat, Cc, was bijvoorbeeld een vrouwelijke Calico-kat die er heel anders uitzag dan zijn moeder. Dit komt omdat de kleur en het patroon van de vacht van een kat niet direct worden beïnvloed door genetica.
Het fenomeen van X-chromosoomdeactivering bij vrouwelijke katten (die twee paar hebben) bepaalt de kleur van haar vacht - bijvoorbeeld oranje of zwart-wit. De willekeurige verdeling van de deactivering van het X-chromosoom door het lichaam bepaalt vervolgens het algehele uiterlijk van het vachtpatroon.
De kat heeft bijvoorbeeld aan sommige kanten donkeroranje vacht en heeft ook witte of feloranje strepen over zijn hele lichaam.
4. Maar tweelingen zijn menselijke klonen
Er wordt vaak gezegd dat het klonen van mensen onmogelijk is, althans voor de komende decennia. Maar dit is niet echt geweldig.
Klonen zijn in feite individuen die identieke genetische codes hebben. Eeneiige tweelingen zijn klonen omdat ze bijna identieke DNA-ketens en genetische code delen.
Meestal, nadat het sperma en de eicel elkaar ontmoeten, begint de bevruchte cel zich in een groep te delen in twee, vier, acht, 16, enzovoort.
Deze cellen ontwikkelen zich in de loop van de tijd tot de organen en orgaansystemen die tijdens één zwangerschap één foetus produceren. Soms, na de eerste deling, blijven deze twee cellen scheiden en groeien ze dan uit tot twee individuen met exact dezelfde genetische code - identieke tweelingen, ook wel klonen genoemd.
Het proces van het klonen van mensen dat door identieke tweelingen wordt ervaren, is een onschendbare wil van de natuur, hoewel het nog steeds niet precies bekend is waardoor het wordt veroorzaakt. Dus, hoe zit het met het kunstmatig klonen van mensen, dat laboratoriumprocedures moet doorlopen? Is dit mogelijk?
5. Klonen van mensen, kan dat?
In december 2002 werd beweerd dat de eerste menselijke kloon, een meisje genaamd Eve, door Clonaid was gemaakt. Clonaid beweerde ook te zijn geslaagd in het creëren van de eerste babyjongen door middel van klonen, wiens weefsel naar verluidt was afgenomen van een kind dat stierf bij een auto-ongeluk.
Ondanks constante druk van de onderzoeksgemeenschap en de media, heeft Clonaid nooit het bestaan kunnen bewijzen van de twee baby's of de 12 andere menselijke klonen die zogenaamd gemaakt waren.
In 2004 publiceerde een onderzoeksgroep onder leiding van Woo-Suk Hwang van de Seoul National University in Zuid-Korea een artikel in het tijdschrift Science waarin het beweerde gekloonde menselijke embryo's in reageerbuizen te hebben gemaakt.
Een onafhankelijke wetenschappelijke commissie vond vervolgens echter geen bewijs om de claim te ondersteunen en in januari 2006 kondigde het tijdschrift Science aan dat het artikel van Hwang was ingetrokken.
Technisch gezien zou het klonen van mensen en andere primaten moeilijker zijn dan zoogdieren. Een reden is dat primateneieren twee eiwitten bevatten die essentieel zijn voor celdeling, bekend als spoeleiwitten.
Spindeleiwitten bevinden zich zeer dicht bij de chromosomen in eieren van primaten. Bijgevolg zal het verwijderen van de eicelkern om ruimte te maken voor de donorkern ook het spoeleiwit verwijderen. Dit verstoort het celdelingsproces.
Bij andere zoogdieren, zoals katten, konijnen of muizen, zijn de twee spoeleiwitten verspreid over het ei. Het verwijderen van de eicel leidt dus niet tot het verlies van het spoeleiwit. Bovendien kunnen sommige kleurstoffen en ultraviolet licht die worden gebruikt om de eicelkern te verwijderen, primatencellen beschadigen en voorkomen dat ze groeien.
