Bloedziekte

7 vaak voorgeschreven medicijnen voor bloedarmoede |

Bloedarmoede is een aandoening die wordt gekenmerkt door een gebrek aan gezonde rode bloedcellen om zuurstof naar verschillende lichaamsweefsels te transporteren. Bloedarmoede zelf heeft vele soorten, dus het type behandeling dat nodig is, kan ook verschillen. Naast het verlichten van symptomen, is dit middel tegen bloedarmoede ook bedoeld om complicaties te voorkomen die kunnen optreden als gevolg van bloedarmoede.

Wat zijn de medicijnen om bloedarmoede te behandelen?

Afhankelijk van de oorzaak van bloedarmoede, is hier een lijst met medicijnen die uw arts kan voorschrijven:

1. Medicijnen drinken voor bloedarmoede

Het meest voorkomende medicijn dat wordt gebruikt om bloedarmoede door ijzertekort te behandelen, is ijzersupplementen. Uw arts kan enkele bloedverhogende vitamines aanbevelen, zoals ijzer- of vitamine C-supplementen.

U kunt ijzersupplementen nemen in een poging om het bloed te verhogen wanneer u de diagnose bloedarmoede heeft. Maar u moet eerst overleggen om de juiste dosis voor u te vinden. Om dit type bloedarmoede te behandelen, wordt volwassenen over het algemeen aangeraden om dagelijks 100-200 mg ijzersupplementen in te nemen.

Wat betreft andere vormen van bloedarmoede, namelijk bloedarmoede door B12-tekort en foliumzuur, kunnen artsen een multivitamine voorschrijven die beide bevat.

Dit medicijn kan worden gebruikt om bloedarmoede te behandelen die wordt veroorzaakt door een gebrek aan inname van voedingsstoffen uit voedsel, bloedverlies, bepaalde ziekten, zwangerschap, spijsverteringsstoornissen en andere aandoeningen.

2. IJzerinjecties

Als u ondanks het gebruik van ijzersupplementen nog steeds symptomen van bloedarmoede ervaart, zal uw arts een ijzerinjectie of infusietherapie plannen.

Tijdens de behandeling van deze bloedarmoede zal de arts het aantal rode bloedcellen controleren, inclusief het niveau van hematocriet, hemoglobine en ferritine. In gevallen van zeer levensbedreigende bloedarmoede door ijzertekort, kan de behandeling bloedtransfusies omvatten.

Ondertussen, injecteerbare medicijnen voor bloedarmoede als gevolg van vitamine B12- en foliumzuurtekort, zal de arts hydroxocobalamine en cyanocobalamine geven. Hydroxocobalamine wordt over het algemeen aanbevolen omdat de effecten ervan langer in het lichaam aanhouden. Injecties kunnen eenmaal per 2 weken dagelijks worden gegeven of totdat uw symptomen beginnen te verbeteren.

Bloedarmoede door ijzertekort

3. Antibiotica of antivirale middelen

Kinderen met sikkelcelanemie kunnen het antibioticum penicilline door een arts voorgeschreven krijgen. Dit medicijn helpt infecties te voorkomen, zoals longontsteking, die levensbedreigend kan zijn voor een baby of een jong kind.

Volwassenen kunnen dit geneesmiddel ook krijgen als hun milt is verwijderd of als ze een longontsteking hebben. Antibiotica zijn nodig omdat de verwijderde of problematische milt het bloed niet meer optimaal filtert. Hierdoor neemt het risico op bacteriële infectie in het lichaam toe, dus daar moet met antibiotica op worden geanticipeerd.

Antibiotica en antivirale middelen kunnen ook worden gegeven bij de behandeling van aplastische anemie. De reden is dat deze aandoening het immuunsysteem kan verzwakken omdat het aantal witte bloedcellen om virussen of bacteriën in uw lichaam te bestrijden laag is. Deze aandoening is vatbaar voor infecties.

4. Hydroxyureum

Het medicijn hydroxyurea wordt meestal gegeven om pijn te verminderen en de behoefte aan bloedtransfusies te verminderen bij patiënten met één type bloedarmoede, namelijk sikkelcelanemie.

Dit medicijn tegen bloedarmoede wordt ingenomen door het heel (oraal) door te slikken zonder de capsule te pletten, te kauwen of te openen.

5. Epoëtine alfa

Bloedarmoede zal geleidelijk verbeteren wanneer de chronische ziekte die het veroorzaakte met succes wordt behandeld. Soms krijgen nierpatiënten en kankerpatiënten met door chemotherapie geïnduceerde bloedarmoede echter het medicijn epoëtine alfa om rode bloedcellen te stimuleren.

Het medicijn epoëtine alfa wordt gebruikt om bloedarmoede te behandelen als gevolg van verschillende aandoeningen, namelijk:

  • Bloedarmoede na chemotherapie
  • Bloedarmoede door chronische nierziekte
  • Bloedarmoede veroorzaakt door het gebruik van zidovudine voor de behandeling van hiv (humaan immunodeficiëntievirus).

Dit medicijn wordt ook gebruikt om de behoefte aan transfusies van rode bloedcellen te verminderen bij mensen die bepaalde chirurgische ingrepen ondergaan. Epoëtine alfa is een door de mens gemaakte vorm van een eiwit dat het lichaam helpt rode bloedcellen aan te maken.

Dit bloedarmoedemedicijn wordt toegediend via een injectie via een infuus. Artsen raden echter niet aan om dit medicijn per injectie te gebruiken als u:

  • Hoge bloeddruk die moeilijk onder controle te houden is
  • Heeft u pure rode-cel-aplasie (een soort bloedarmoede) na inname van epoëtine alfa
  • Gebruik van een multidoseringsfles epoëtine alfa tijdens zwangerschap en borstvoeding.

6. Immunosuppressiva

Voor mensen met aplastische anemie die geen beenmergtransplantatie kunnen ondergaan, zal de arts immunosuppressiva voorschrijven, zoals cyclosporine en anti-thymocytglobuline.

Deze medicijnen onderdrukken de activiteit van immuuncellen die uw beenmerg beschadigen. Dit geneesmiddel helpt ook uw beenmerg te herstellen en nieuwe bloedcellen aan te maken, zodat de symptomen van aplastische anemie onder controle kunnen worden gehouden.

7. Beenmergstimulerende medicijnen

Een ander type bloedarmoedebehandeling dat uw arts kan aanbevelen, is stimulerende medicatie. Deze medicijnen kunnen worden voorgeschreven om te helpen bij de symptomen van aplastische bloedarmoede. Geneesmiddelen zoals sargramostim, filgrastim en pegfilgrastim zijn nuttig om het beenmerg te stimuleren om nieuwe bloedcellen aan te maken.

Wat zijn de bijwerkingen van het nemen van medicijnen om bloedarmoede te behandelen?

Over het algemeen krijgt u bij de behandeling van bloedarmoede ijzersupplementen als medicijn om bloedarmoede te behandelen. Het consumeren van ijzerrijke voedingsstoffen kan inderdaad bloedarmoede overwinnen en voorkomen. Het is echter niet uitgesloten dat uw ijzerinname te hoog kan zijn.

Het gemiddelde ijzergehalte in bloedversterkende medicijnen is ongeveer 14 mg. Dit komt overeen met de helft van uw dagelijkse behoefte. Hogere supplementdoses kunnen zelfs tot 65 mg ijzer bevatten.

Die hoeveelheid is niet toegevoegd aan de inname van ijzer uit dagelijkse voeding, zoals groene groenten, rundvlees, kippenlever, vis, zeevruchten, eieren en noten. Ter illustratie: 100 gram biefstuk heeft een ijzergehalte van ongeveer 3 mg en 100 gram spinazie bevat ongeveer 2,7 mg.

Het consumeren ervan zonder de juiste dosis te kennen, kan zeker bijwerkingen voor de gezondheid veroorzaken. Geciteerd uit de Mayo Clinic, zijn de volgende vaak voorkomende bijwerkingen van overtollig ijzer die kunnen optreden:

  • Rug-, lies- en borstpijn
  • Maagpijn
  • rillen
  • Duizeligheid en hoofdpijn
  • Flauwvallen
  • Hartslag
  • Koorts met hevig zweten
  • Verminderde functie van de smaakzin; de tong smaakt roestig (metaalsmaak)
  • Misselijkheid en overgeven
  • Zwelling van de mond en keel
  • Ademhalingsstoornissen
  • Spijsverteringsstoornissen, of het nu constipatie of diarree is
  • Uitslag op de huid

Daarom is het erg belangrijk dat u een arts raadpleegt om de juiste dosis voor u te vinden voordat u besluit deze zelf in te nemen.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found