Net als bij urineweginfecties (UTI), kan urethritis of ontsteking van de urethra symptomen veroorzaken in de vorm van een ongemakkelijk gevoel bij het plassen. Dus, wat is de oorzaak en hoe de aandoening te behandelen?
Wat is urethritis?
Urethritis is een aandoening waarbij de urethra ontstoken en geïrriteerd raakt. De urethra is het deel van de urinewegen dat urine van de blaas naar de buitenkant van het lichaam transporteert. Als de urethra problemen heeft, zullen de symptomen u hinderen bij het plassen.
Gewoonlijk wordt urethritis veroorzaakt door een seksueel overdraagbare aandoening, maar in sommige gevallen kan het ook worden veroorzaakt door een verwonding door het gebruik van een urinekatheter of blootstelling aan chemicaliën zoals antiseptica of zaaddodende middelen.
Urethritis is anders dan UTI. Bij urethritis treedt ontsteking alleen op in de urethra. Terwijl urineweginfecties elk orgaan in het urinestelsel kunnen aanvallen. Beide kunnen vergelijkbare symptomen hebben, maar de vereiste behandeling is anders.
Deze ziekte kan op elke leeftijd voorkomen, zowel mannen als vrouwen. Vrouwen zijn er echter meer vatbaar voor dan mannen. Dit komt omdat de urethra op het lichaam van een vrouw korter is, meestal slechts 3-4 cm lang, zodat ziektekiemen gemakkelijker en sneller de urethra binnendringen.
Wat zijn de tekenen of symptomen?
Urethritis bij mannen en vrouwen heeft enigszins verschillende symptomen. Sommige mensen hebben mogelijk ook geen duidelijke symptomen, vooral bij vrouwen. Bij mannen kunnen symptomen van urethritis mogelijk niet worden gezien als de urethritis wordt veroorzaakt door een infectie met chlamydia of trichomoniasis.
Om deze reden is het belangrijk om je te laten testen als je besmet bent met een seksueel overdraagbare aandoening.
Symptomen van urethritis bij vrouwen zijn onder meer:
- abnormale vaginale afscheiding,
- bekken- en buikpijn,
- pijn tijdens geslachtsgemeenschap,
- frequent urineren,
- koorts en koude rillingen,
- buikpijn, en
- jeukend.
Bij mannen omvatten de symptomen van urethritis:
- bloed in de urine of sperma (nocturie),
- pijn tijdens ejaculatie,
- witte afscheiding uit de penis
- warm gevoel bij het plassen,
- de penis is gezwollen, jeukt en is gevoelig,
- gezwollen lymfeklieren in de liesstreek, evenals
- koorts, hoewel het zeldzaam is.
Blaasziekte
Oorzaken van urethritis
Over het algemeen zijn de meeste oorzaken van urethritis infecties door bacteriën, virussen of parasieten. Bacteriën zijn echter de meest voorkomende boosdoener. Deze ziekte veroorzaakt door infectie is verdeeld in twee soorten, namelijk gonorroe-urethritis en niet-gonorroe-urethritis.
Gonorroe-urethritis wordt veroorzaakt door een bacterie genaamd Neisserie gonorroe die wordt overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap zonder condoom te gebruiken. Terwijl niet-gonorroe urethritis veroorzaakt door andere bacteriën dan: N. gonorroe als Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, of Trichomonas vaginalis.
Wanneer de oorzaak een virale infectie is, zijn verschillende soorten virussen herpes simplex-virus (HSV), humaan papillomavirus (HPV) en cytomegalovirus (CMV).
Naast infectie kan urethritis worden veroorzaakt door letsel of gevoeligheid voor chemicaliën die worden gebruikt bij anticonceptie, zoals zaaddodende middelen, zepen en crèmes. Schade veroorzaakt door wrijving tijdens geslachtsgemeenschap of masturbatie kan ook bij mannen ontstekingen veroorzaken.
Er is ook een aandoening die reactieve artritis of het syndroom van Reiter wordt genoemd, een aandoening waarbij de symptomen een ontsteking van de urethra kunnen zijn.
urethritis risicofactoren
Naast vrouwen zijn mensen die vatbaarder zijn voor deze ziekte iemand die een voorgeschiedenis heeft van geslachtsziekten en betrokken is bij seksuele relaties met een hoog risico. Bijvoorbeeld als geslachtsgemeenschap wordt gedaan zonder condoom, vaak dronken is of meerdere partners heeft.
Volgens een studie gepubliceerd in het Journal of Infectious Diseases, kan orale seks een risicofactor zijn voor niet-gonorrheale urethritis.
De Centers for Disease Control and Prevention in America (CDC) beveelt aan dat elke patiënt die wordt gediagnosticeerd en verdacht wordt van urethritis, moet worden getest op gonorroe en chlamydia.
Dit wordt gedaan zodat de persoon zijn partner kan informeren, die mogelijk ook moet worden getest en behandeld. Het kan patiënten ook aanmoedigen om de juiste medicatie te nemen.
Hoe wordt de ziekte gediagnosticeerd en behandeld?
Om vast te stellen of u urethritis heeft, zal uw arts eerst naar uw symptomen vragen. Uw arts zal ook vragen naar uw seksuele geschiedenis, inclusief uw partner- en condoomgebruik.
Omdat deze ziekte meestal wordt veroorzaakt door een seksueel overdraagbare infectie, zal de arts controleren op tekenen van andere infecties zoals syfilis, evenals genitale wratten veroorzaakt door de HPV- en HIV-virussen. Als urethritis het gevolg is van een verwonding of chemische irritatie, zal uw arts kijken naar uw medische geschiedenis en eventuele medicijnen die u heeft gebruikt.
Om te bevestigen dat u inderdaad de ziekte heeft opgelopen, kunt u ook worden doorverwezen voor nader onderzoek. Sommigen van hen zijn als volgt.
- Urineonderzoek: er wordt een staal van uw urine afgenomen en in een laboratorium onderzocht op bacteriën of virussen.
- bloed Test: bloedmonsters zullen worden onderzocht om de mogelijkheid van ziekte vast te stellen.
- vaginale cultuur: bij vrouwelijke patiënten kan ook een vaginaal afscheidingsmonster worden getest. Het monster wordt genomen door een wattenstaafje in de vagina te steken.
- cystoscopie: deze test zoekt naar problemen in de urinewegen met behulp van een dun telescoopinstrument, een cystoscoop genaamd, dat in de urethra wordt ingebracht.
- echografie: Echografie kan een duidelijk beeld geven van de binnenkant van het bekken.
- Nucleïnezuurtest (NAT): een screeningstest die de aanwezigheid van viraal DNA of RNS kan detecteren.
De cystoscopieprocedure voor blaasproblemen begrijpen
Vervolgens zal de arts u het juiste geneesmiddel voor uw aandoening geven. De behandeling wordt uitgevoerd met als doel bacteriën of virussen uit te roeien die ziekten veroorzaken, symptomen verlichten en de verspreiding van infecties voorkomen.
Om van het virus of de bacterie af te komen, krijgt u van de arts antibiotica die u ongeveer zes weken moet slikken. U kunt ook pijnstillers zoals ibuprofen krijgen om pijn te behandelen die vaak een symptoom is van urethritis.
Tijdens de behandeling wordt patiënten geadviseerd geslachtsgemeenschap te vermijden of producten te gebruiken die irriterende stoffen bevatten als de ziekte wordt veroorzaakt door letsel of chemicaliën.
