Fobieën, niet alleen gewone angsten •

Een fobie of fobie is een gevoel van overmatige angst voor iets dat niet logisch is, of het nu een object of een situatie is die eigenlijk geen gevaar vormt. In tegenstelling tot algemene nervositeit (zoals nervositeit wanneer u op het punt staat te spreken of in het openbaar te verschijnen), is een fobie meestal gerelateerd aan iets specifieks.

Wat zijn de soorten fobieën?

Fobieën worden grofweg in tweeën gegroepeerd, namelijk:

specifieke fobie

Dit type fobie is meer gericht op fobieën die worden veroorzaakt door bepaalde objecten of situaties. Deze fobie begint meestal in de kindertijd of adolescentie en kan in ernst afnemen met de leeftijd. Enkele voorbeelden van specifieke fobieën zijn:

Glossofobie: bang zijn om in het openbaar te spreken, zelfs als u eraan denkt, kan de patiënt aanzienlijke fysieke problemen krijgen, zoals koud zweet, zwakte en maagpijn.
acrofobie: hoogtevrees. Mensen met hoogtevrees zullen hoge plaatsen zoals bergen, bruggen en hoge gebouwen vermijden. Symptomen kunnen zijn: duizeligheid, vertigo, koud zweet en een gevoel van flauwvallen wanneer u zich op hoogte bevindt.
Claustrofobie: angst voor krappe ruimtes. In meer ernstige gevallen vermijdt een claustrofobisch persoon het nemen van liften, zelfs voertuigen zoals auto's.
aviatofobie: bang om te vliegen.
Dentofobie: angst voor tandartsen of procedures uitgevoerd door tandartsen. Dentofobie ontstaat meestal na een onaangename ervaring tijdens een bezoek aan de tandarts.
Hemofobie: angst voor bloed of wonden. Degenen met hemofobie kunnen zelfs flauwvallen wanneer ze worden geconfronteerd met bloed of wonden van zichzelf of anderen.
Arachnofobie: de angst voor spinnen.
Cynofobie: angst voor honden.
Ofidiofobie: de angst voor slangen.
Nyctofobie: Angst voor de nacht of het donker. Deze angst komt vaak voor bij jonge kinderen, maar als de angst niet verdwijnt of zelfs verergert in de volwassenheid, kan dit een fobie worden genoemd.

Complexe fobie

Dit type fobie heeft meestal een ernstiger effect op het dagelijks leven in vergelijking met specifieke fobieën. De neiging om zich te ontwikkelen wanneer de patiënt een volwassene is, complexe fobie is een angst die voortkomt uit angst voor bepaalde situaties of omstandigheden. Voorbeelden van complexe soorten fobieën zijn:

Agorafobie: veel mensen definiëren agorafobie als een angst voor open ruimtes, maar eigenlijk is agorafobie complexer dan dat. Meer precies is agorafobie de angst voor situaties waarin de patiënt, als zich een probleem voordoet, het gevoel heeft dat hij moeite zal hebben om te ontsnappen of om hulp te vragen. Degenen die lijden aan pleinvrees vermijden meestal reizen met het openbaar vervoer, bezoeken drukke plaatsen zoals winkelen en zijn zelfs bang om het huis te verlaten.
Sociale fobieën: of vaak aangeduid als sociale angststoornis, wordt eenvoudigweg gedefinieerd als een angst om in sociale situaties te verkeren. Sociale fobie is meer dan alleen 'schaamt' zijn in het openbaar. Mensen met een sociale fobie zullen bijvoorbeeld overmatige angst ervaren voor, tijdens en na het spreken voor veel mensen. Meestal zijn ze bang om iets te zeggen of te doen dat hen in verlegenheid brengt. Mensen met een sociale fobie hebben de neiging om vreemden te vermijden, gesprekken te beginnen, te telefoneren, oogcontact te vermijden en een laag zelfbeeld te hebben.

Oorzaken van fobieën

Er is geen duidelijke oorzaak die kan verklaren waarom iemand een fobie kan ervaren. Genetica en omgevingsfactoren kunnen iemands risico op het ontwikkelen van een fobie verhogen. Kinderen die naaste familieleden hebben met angststoornis de mogelijkheid hebben om een fobie te ervaren. Een traumatische gebeurtenis kan ook een fobie veroorzaken, zoals bijna-verdrinking kan een fobie voor water veroorzaken. Opgesloten zitten in krappe ruimtes, op extreme hoogten en gebeten worden door insecten of dieren kan ook fobieën veroorzaken. Fobieën kunnen ook optreden nadat een persoon trauma aan de hersenen heeft ervaren.

Hoe fobieën te overwinnen?

De behandeling kan de vorm hebben van psychotherapie, medicatie of een combinatie van beide.

Psychotherapie

Exposure-therapie: Deze therapie helpt je perspectief te veranderen op het onderwerp of de situatie waar je bang voor bent. Het onderwerp of de situatie waar je bang voor bent wordt gecontroleerd en periodiek aan je voorgelegd, zodat je kunt leren je angst te overwinnen. Een claustrofobisch persoon die bang is om liften te gebruiken, zal bijvoorbeeld worden gevraagd om naar foto's van liften te kijken, zich voor te stellen dat hij voor liftdeuren staat en de lift binnengaat. Vervolgens wordt u geleidelijk gevraagd om te proberen de lift alleen te gebruiken om één verdieping omhoog te gaan, totdat u na verloop van tijd gewend raakt aan het gebruik van de lift.
Cognitieve gedragstherapie (CGT): Deze therapie combineert blootstellingstherapie met andere soorten therapie die tot doel hebben mensen met fobieën te helpen hun angst voor bepaalde objecten of situaties te overwinnen. Therapie is meer gericht op het beheersen van gedachten en gevoelens.

Medicijntoediening

Bètablokkers: deze medicijnen werken door de werking van adrenaline te blokkeren die het werk van het lichaam kan stimuleren (zoals verhoogde bloeddruk en hartritme, trillende stem en zich zwak voelen door angst of paniek). Het gebruik van bètablokkers is effectief voor het verminderen van de symptomen van fobieën die optreden.
Antidepressiva: antidepressiva werken bij het beheersen van serotonine, dat de stemming regelt.