KNO-gezondheid

Ken de Rinne- en Weber-tests voor gehoorverliesdetectie

De stemvorktest van Rinne en de test van Weber zijn tests om de aanwezigheid van gehoorverlies vast te stellen en of je geleidings- of perceptief gehoorverlies hebt. Deze diagnose wordt gedaan om een ​​vroege behandeling te krijgen en het juiste behandelplan te bepalen. Het volgende is een volledig overzicht van de Rinne-test en Weber-test.

Wat is de stemvorktest van Rinne en Weber?

De stemvorktest is een gehoortest die wordt gebruikt om het type gehoorverlies vast te stellen met behulp van een stemvork.

Deze test is onderverdeeld in twee methoden, namelijk de Rinne- en Weber-tests.

Rinne test

De test van Rinne is een gehoortest die wordt uitgevoerd om auditieve geluiden te evalueren door de perceptie van geluid dat wordt overgedragen door luchtgeleiding te vergelijken met beengeleiding door de mastoïde.

Dit onderzoek wordt uitgevoerd op één oor.

De Rinne-test wordt vaak aanbevolen voor patiënten met een vermoeden van conductief gehoorverlies.

Weber-test

De Weber-test is een andere manier om conductief en perceptief gehoorverlies te evalueren.

De resultaten van de Rinne-test moeten worden vergeleken met de Weber-test voor het opsporen van perceptief gehoorverlies.

Geleidend gehoorverlies treedt op wanneer geluidsgolven niet door het middenoor naar het binnenoor kunnen gaan.

Dit kan worden veroorzaakt door problemen in de gehoorgang, het trommelvlies of het middenoor, zoals:

  • oorinfectie,
  • oorsmeer opbouw,
  • doorboord trommelvlies,
  • vocht in het middenoor, en
  • schade aan de kleine botten in het middenoor.

Perceptief gehoorverlies is schade die optreedt in een deel van het speciale zenuwstelsel van het oor.

Deze omvatten de gehoorzenuw, haarcellen in het binnenoor en andere delen van het slakkenhuis.

Meestal treedt dit type gehoorverlies op als gevolg van blootstelling aan harde geluiden en toenemende leeftijd.

Wat zijn de voordelen van de Rinne-test en Weber-test?

Rinne-test en Weber-test worden vaak gebruikt omdat deze tests eenvoudig zijn, inclusief tests die eenvoudig en gemakkelijk uit te voeren zijn.

Deze twee tests zijn vaak de eerste tests die worden gebruikt om de oorzaak van gehoorveranderingen of gehoorverlies te bepalen.

Deze tests kunnen helpen bij het identificeren van aandoeningen die gehoorverlies veroorzaken.

Enkele van de aandoeningen die abnormale Rinne- of Weber-testresultaten veroorzaken, zijn onder meer:

  • trommelvliesperforatie,
  • oorsmeer,
  • oorinfectie,
  • middenoor vloeistof,
  • Otosclerose, is het onvermogen van de kleine botten in het middenoor (stijgbeugel) om goed te bewegen, en
  • schade aan de zenuwen van het oor.

Naast de hierboven genoemde kan de stemvorktest van Rinne en Weber worden gebruikt om de resultaten van de audiometrische test te bevestigen, vooral als de resultaten niet overeenkomen met de symptomen.

Bij de beoordeling van patiënten met conductief gehoorverlies wordt de Weber-test uitgevoerd om te helpen bepalen welk oor het eerst moet worden geopereerd.

Hoe verloopt deze testprocedure?

De Rinne-test en Weber-test worden uitgevoerd met behulp van een hoogfrequente (512 Hertz) stemvork om te testen hoe u reageert op geluiden en trillingen in de buurt van uw oor.

Hieronder wordt de procedure beschreven voor de Rinne-test en de Weber-test.

Rinne test

De volgende procedure wordt uitgevoerd in de Rinne-test.

  1. De arts plaatst de stemvork op het mastoïdbeen (achter één oor).
  2. Als u het geluid niet meer kunt horen, wordt u gevraagd een seintje te geven aan de arts.
  3. Vervolgens zal de arts de stemvork naast uw oor brengen.
  4. Als u het geluid niet meer kunt horen, wordt u gevraagd een seintje te geven aan de arts.
  5. De arts registreert hoe lang je elk geluid hoort.

Weber-test

De volgende procedure wordt uitgevoerd in de Weber-test.

  1. De arts plaatst een stemvork in het midden van uw hoofd.
  2. Je merkt op in welk deel van het oor je de trilling voelt, of het nu het linkeroor, het rechteroor of beide is.

Wat zijn de resultaten van dit onderzoek?

Het volgende is een interpretatie of beschrijving van de testresultaten van de stemvorken van Rinne en Weber.

Rinne test

Luchtgeleiding maakt gebruik van organen in het oor, de oorschelp, het trommelvlies en de gehoorbeentjes (de drie gehoorbeentjes) om geluid te versterken en geluid door te geven aan beengeleiding.

Hierdoor kan geluid direct in het binnenoor of via de schedel naar het andere oor stromen.

  • normaal gehoor

    Geeft de luchtgeleidingstijd aan die twee keer zo lang is als de beengeleidingstijd. Met andere woorden, u hoort het geluid naast uw oor twee keer zo lang als het geluid achter uw oor.

  • conductief gehoorverlies

    Botgeleidingsgeluiden worden langer gehoord dan luchtgeleiding.

  • Sensorineuraal gehoorverlies

    Luchtgeleidingsgeluiden worden langer gehoord dan beengeleiding, maar zijn mogelijk niet twee keer zo lang.

De test van Rinne kan een vals-negatief resultaat opleveren. Dit gebeurt wanneer een persoon met ernstige sensorineurale doofheid niets hoort van een stemvork in het mastoïd of in de buurt van de gehoorgang.

Het geluid verspreidt zich door de schedel naar het oor aan de andere kant, dus ze kunnen misschien niet identificeren in welk oor ze het geluid hebben gehoord.

Geciteerd uit het National Center for Biotechnology Information, de manier om het verschil te bepalen tussen een echt negatieve Rinne-test en een vals-negatief is door de Weber-test te doen.

De Rinne-test is slechts een screeningstest en kan een audiometrische test niet vervangen. Daarnaast wordt er ook vaak getwijfeld aan de validiteit of juistheid van de testresultaten van Rinne.

Daarom wordt u bij vragen over de Rinne-test meestal doorverwezen voor formele audiometrie.

Weber-test

Hier zijn de resultaten van de Weber-test.

  • normaal gehoor produceren dezelfde trilling in beide oren.
  • conductief gehoorverlies veroorzaakt trillingen in het oor die niet normaal zijn.
  • Sensorineuraal gehoorverlies veroorzaakt trillingen in het normale oor.

Dit onderzoek kan gecompliceerd zijn als de patiënt conductief gehoorverlies in één oor heeft.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found