Musculoskeletale gezondheid

Herken de symptomen, oorzaken en behandeling van handfracturen

Een breuk of breuk is een aandoening waarbij een bot barst, breekt of breekt. Deze gebroken botten kunnen in elk deel van het lichaam voorkomen, inclusief het handgebied. De omvang van de betreffende hand omvat fracturen van de vingers, pols, elleboog, tot de bovenarm (fractuur van de humerus). Om meer te weten over deze aandoening, vindt u hier volledige informatie over de symptomen, oorzaken en behandeling van fracturen in het handgebied.

Wat is een handbreuk?

Handfracturen, inclusief de arm en elleboog, zijn aandoeningen waarbij een of meer botten in het gebied breken. In dit botgebied kan het type fractuur dat optreedt variëren. Botten, die deel uitmaken van het bewegingsapparaat, kunnen eenvoudig breken of in verschillende stukken breken.

Stukken bot kunnen nog steeds worden uitgelijnd of verschoven van de normale positie. In ernstige gevallen kan de breuk de huid binnendringen en bloedingen veroorzaken (open breuk). Deze aandoening vereist dringende medische behandeling vanwege het risico op infectie.

Soorten fracturen in het handgebied

De benige structuur langs de menselijke hand en arm bestaat uit verschillende delen. Hier zijn de soorten fracturen in het handgebied op basis van hun specifieke deel of locatie:

  • Gebroken hand

De botten van de menselijke hand bestaan ​​uit kleine botten in de vingers of vingerkootjes genoemd, en lange botten in de handpalmen of middenhandsbeentjes. Er zijn twee vingerkootjes in de duim en drie vingerkootjes in de andere vier vingers. De metacarpale botten hebben vijf wervels, die elk zijn verbonden door een vinger erboven.

Van deze botten is het vijfde middenhandsbeentje, het bot in de handpalm dicht bij de pink, meestal gebroken. Deze aandoening wordt ook wel een bokser- of bokserfractuur genoemd. De reden, gerapporteerd door OrthoInfo, deze aandoening komt vaak voor wanneer iemand met een vuist op een hard oppervlak slaat.

  • Gebroken pols

Een polsbreuk is een aandoening waarbij een bot in het gebied breekt. Het deel van het bot in kwestie, namelijk het carpale bot en de uiteinden van de twee botten in de onderarm, namelijk de radius en ellepijp, dat grenst aan de pols.

Fracturen aan de uiteinden van de radius en ulna naast de pols worden ook wel fracturen van de distale radius en fractuur van de distale ulna genoemd. De distale radiusfractuur is het meest voorkomende type polsfractuur.

  • Onderarm fractuur

De menselijke onderarm bestaat uit twee botten, namelijk de radius en de ulna. Fracturen in dit gebied kunnen optreden aan de onderkant van het bot bij de pols (vaak een polsbreuk genoemd), in het midden van het bot of aan de bovenkant bij de elleboog.

In het algemeen zullen fracturen in het armgebied in beide botten voorkomen, namelijk de radius en ulna. Er kunnen echter ook fracturen optreden in slechts één van de onderarmbotten, meestal de ellepijp, als gevolg van een directe slag of impact op dat deel van het bot wanneer de arm wordt geheven voor zelfverdediging.

  • Gebroken bot in elleboog

Een elleboogfractuur is een aandoening waarbij een of meer van de botten waaruit de elleboog bestaat gebroken of gebroken zijn. In deze sectie bestaat het bot uit de onderste humerus (bovenarm) bij de elleboog, het bovenste radiusbot en het olecranonbot (bovenste uiteinde van het ulna-bot).

Het olecranonbot is een prominent bot bij de elleboog en kan gemakkelijk onder de huid worden gevoeld omdat het slechts wordt bedekt door een dun laagje weefsel.

  • Bovenarmfractuur

Bovenarmfractuur, een breuk die optreedt in het lange bot dat van de schouder en scapula (scapula) naar de elleboog loopt. Dit type bot wordt ook wel de humerus genoemd. Fracturen van de humerus kunnen optreden in het bovenarmbeen nabij het schoudergewricht of in het midden.

Symptomen van hand- en armfracturen

Symptomen van fracturen, zowel in de hand, pols, arm (boven en onder), als in de elleboog, kunnen voor elke patiënt anders zijn. De meest voorkomende tekenen en symptomen zijn echter:

  • Ernstige pijn rond het gebroken bot, die over het algemeen verergert bij het vastpakken, knijpen of bewegen van de hand of arm.
  • Zwelling, blauwe plekken of gevoeligheid rond het gebroken bot.
  • Een zichtbare benige misvorming rond de plaats van de verwonding, zoals een gebogen vinger, een gebogen arm of een prominent gebied rond de elleboog.
  • Stijfheid of een onvermogen om de vingers, pols, schouder te bewegen of de arm te draaien.
  • Gevoelloosheid in de handen, vingers of armen.

In ernstige gevallen kan een gebroken arm bloedingen veroorzaken. Dit gebeurt meestal wanneer het gebroken bot de huid binnendringt of wordt geclassificeerd als een open fractuur.

Verschillende mogelijke oorzaken van hand- en armfracturen

Een veelvoorkomende oorzaak van fracturen in de hand, boven- en onderarm en elleboog is letsel of trauma door een directe impact of slag op dat deel van het bot. Afgezien van directe slagen, zijn enkele van de meest voorkomende oorzaken van fracturen in de humerus, radius, ellepijp en andere soorten fracturen in de hand:

  • Val met je handen of armen gestrekt.
  • Sportblessures, zoals een directe slag op de hand of arm.
  • Ongevallen tijdens het rijden, zoals motorfietsen, auto's of fietsen.

Naast veelvoorkomende oorzaken kunnen polsfracturen ook optreden als gevolg van aandoeningen die al broze botten zijn (osteoporose). Deze aandoening wordt vaak ervaren door ouderen en ervaart vaak fracturen van de distale radius als gevolg van vallen vanuit een staande positie.

De oorzaken van armbreuken, zowel boven als onder, bij kinderen kunnen optreden als gevolg van gevallen van kindermishandeling of misbruik.

Factoren die het risico verhogen

Naast de bovengenoemde oorzaken, wordt ook gezegd dat verschillende factoren het risico van een persoon op het ontwikkelen van fracturen in de handen en armen verhogen. Deze risicofactoren zijn:

  • Heb bepaalde ziekten of aandoeningen die de botten verzwakken.
  • Een atleet of die aan contactsporten doet en het risico op vallen vergroot, zoals voetbal, rugby, hockey, boksen, enzovoort.
  • Rook.
  • Gebrek aan calcium en vitamine D.

Hoe hand- en armfracturen te diagnosticeren?

Om een ​​gebroken hand te diagnosticeren, zal uw arts vragen hoe de verwonding is ontstaan ​​en wat uw symptomen zijn. Vervolgens zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren om te zoeken naar tekenen van een breuk in uw hand-, arm- of ellebooggebied.

Als een fractuur wordt vermoed, zal uw arts u vragen beeldvormende tests uit te voeren om de diagnose te bevestigen. Sommige van deze beeldvormende tests, namelijk:

  • Röntgenstralen, om beelden van de botstructuur te verkrijgen en gebroken botten te identificeren.
  • CT-scantests, om verwondingen aan de zachte weefsels en bloedvaten rond de botten te identificeren die niet door röntgenstralen kunnen worden verkregen.
  • Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) tests, om gedetailleerde beelden van bot en zacht weefsel te produceren, die niet worden verkregen door röntgenstralen.

Behandeling voor hand- en armfracturen

Er zijn veel behandelingsopties die kunnen worden gebruikt om hand- en armfracturen te behandelen. Het type behandeling dat moet worden gekozen, hangt af van vele factoren, zoals het type fractuur, de leeftijd van de patiënt en de dagelijkse activiteiten, en de voorkeuren van de patiënt en chirurg. In het algemeen is de behandeling van fracturen van de hand, pols, arm (boven en onder), evenals in de elleboog:

  • Gebruik van een gipsverband of spalk

Een gipsverband of spalk is de meest voorkomende behandeling voor fracturen, ook in het handgebied. Een gipsverband of spalk dient om beweging te verminderen en het gebroken bot in de juiste positie te houden tijdens het genezingsproces.

Over het algemeen wordt een gipsverband of spalk gebruikt voor fracturen van de hand, pols, onderarm en elleboog, die niet of slechts weinig verschuiven. Bij vingerfracturen wordt echter vaker een spalk gebruikt.

Tijdens het spalken wordt de gebroken vinger meestal vastgebonden met een nabijgelegen niet-verwonde vinger om de gewonde vinger te ondersteunen. Als de spalk of het gips eenmaal op zijn plaats zit, heeft u mogelijk een mitella of arm mitella nodig om de gebroken arm te ondersteunen.

Voordat een gipsverband of spalk wordt geplaatst, zal de arts er eerst voor zorgen dat het gebroken bot zich in een parallelle of normale positie bevindt. Zo niet, dan zal de arts de botten opnieuw uitlijnen. In sommige gevallen heeft u mogelijk een kalmerend middel of plaatselijke verdoving nodig terwijl uw arts uw botten uitlijnt.

  • Verdovende middelen

U krijgt verschillende medicijnen voorgeschreven om te helpen bij de pijn veroorzaakt door fracturen in het gebied van uw hand en arm. Uw arts kan enkele vrij verkrijgbare pijnstillers aanbevelen. Als de pijn echter hevig is, heeft u mogelijk een opioïde medicatie nodig, zoals codeïne.

Daarnaast zullen ook niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) worden gegeven om te helpen bij pijn en ontsteking. Dit medicijn kan echter ook het herstel van uw gebroken hand belemmeren, vooral als het langdurig wordt gebruikt. Vraag daarom uw arts of u dit geneesmiddel nodig heeft.

Als u een open fractuur heeft, kunt u antibiotica krijgen om infectie te voorkomen.

  • Operatie

Als de fractuur zeer ernstig is, kan het zijn dat u een handfractuuroperatie nodig heeft om interne fixatiemiddelen, zoals platen, staven of schroeven, te plaatsen om de juiste positie van de botten tijdens genezing te behouden.

Deze operatie kan nodig zijn als u een breuk in uw hand of arm heeft met de volgende criteria:

  • Er is een open breuk.
  • Losse botfragmenten die gewrichten kunnen aantasten.
  • Schade aan omliggende ligamenten, zenuwen of bloedvaten.
  • Breuken die zich uitstrekken tot aan het gewricht.
  • Zit in het gips of spalk, maar het stuk bot beweegt voordat het geneest.

Bij fracturen van de hand, pols en elleboog kan een bottransplantaatoperatie nodig zijn om het genezingsproces te bevorderen. Bovendien zijn extern bevestigde fixatie-apparaten mogelijk voor dit type polsbreuk, die over het algemeen tijdelijk is totdat andere procedures kunnen worden uitgevoerd.

  • Therapie

Fysiotherapie of revalidatie is dringend nodig bij patiënten met hand- en armfracturen. Bij fracturen van de bovenarm (humerus) en onderarm (radius en ellepijp) en elleboog, wordt fysiotherapie meestal gestart zodra een cast, spalk of mitella op zijn plaats is.

Dit is om stijfheid in het handgebied te verminderen, inclusief de armen, vingers en schouders tijdens het genezingsproces. Zodra het gips, de spalk of de mitella is verwijderd, zal uw arts aanvullende fysiotherapie aanbevelen om de spieren te versterken, het bewegingsbereik te vergroten en de gewrichtsflexibiliteit te herstellen.

Bij hand- en polsfracturen wordt fysiotherapie of revalidatie over het algemeen gedaan nadat het gips of de spalk is verwijderd. Dit is ook om stijfheid te verminderen en spierkracht en gewrichtsflexibiliteit te herstellen.

Hoe lang duurt het voordat een handbreuk is genezen?

In feite kunnen gebroken botten vanzelf groeien en weer samenkomen. Er is echter nog steeds medische behandeling nodig om de botten in de juiste positie te laten groeien en complicaties te voorkomen.

De duur van het gebruik van hulpmiddelen of andere behandelprocedures is afhankelijk van het genezingsproces zelf. Het genezingsproces kan van persoon tot persoon verschillen, afhankelijk van de ernst.

Over het algemeen kan de duur van het genezingsproces voor handfracturen echter 3-6 weken of langer bedragen. Na deze tijd kan uw gipsverband worden verwijderd, maar uw activiteiten blijven 2-3 maanden beperkt totdat het bot volledig is genezen.

Om de genezing te versnellen, moet u voorzichtig zijn bij het doen van activiteiten. Je moet ook dingen vermijden die de genezing vertragen, zoals roken. Vergeet niet om aan de voedingsbehoeften te voldoen door voedsel te eten voor handbreuken die worden aanbevolen.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found