Bloedstolling, ook bekend als stolling, is een aandoening waarbij uw bloed stolt om het bloeden te stoppen. Deze aandoening kan gunstig zijn, het kan ook slecht zijn voor de gezondheid, afhankelijk van de toestand van elke persoon. Omdat het bloedstollingsmechanisme in bepaalde situaties nodig is. Het kan echter ook gevaarlijk zijn. Wat zijn de fijne kneepjes van het proces?
Componenten die een rol spelen bij het proces van bloedstolling (coagulatie)
Wat gebeurt er als de huid wordt gesneden, verwond of blaren? De meeste wonden zullen bloeden, oftewel bloeden, zelfs als de wond klein is of misschien niet veel bloed. Welnu, het blijkt dat het menselijk lichaam zijn eigen manier heeft om wonden te behandelen, namelijk door te reageren in de vorm van een bloedstollingsproces of stolling.
Deze stolling zorgt ervoor dat het bloed dat voorheen een vloeistof was, verandert in een vaste stof of stolsel. Dit proces is belangrijk om te voorkomen dat het lichaam te veel bloed verliest bij een blessure of blessure. In de medische wereld wordt dit stollingsproces ook wel hemostase genoemd.
Als er een bloeding optreedt, of het nu veel of weinig is, geeft het lichaam onmiddellijk een signaal aan de hersenen om het bloedstollingsproces uit te voeren. In dit geval is het deel van het lichaam dat het meest wordt gebruikt om bloed te stollen een bloedstollingsfactor, een eiwit dat in het bloed wordt aangetroffen.
Voordat je weet hoe het proces werkt, is het goed om vooraf te weten wat de belangrijkste componenten in het lichaam een rol spelen.
Sommige componenten of elementen in het bloed die hemostase of bloedstolling helpen, zijn onder meer:
1. Bloedplaatjes
Bloedplaatjes, ook wel bloedplaatjes genoemd, zijn chipvormige cellen in het bloed. Bloedplaatjes worden geproduceerd door cellen in het beenmerg die megakaryocyten worden genoemd.
De belangrijkste rol van bloedplaatjes is het vormen van stolsels of bloedstolsels, zodat bloedingen kunnen worden gestopt of vertraagd.
2. Stollingsfactoren of bloedstolling
Stollingsfactoren, ook bekend als bloedstollingsfactoren, zijn een soort eiwit dat door de lever wordt geproduceerd om bloed te stollen.
Volgens de website van de National Hemofilie Foundation zijn er ongeveer 10 soorten eiwitten of bloedstollingsfactoren die een rol spelen bij bloedstollingsmechanismen. Later zullen deze factoren samenwerken met bloedplaatjes om stolsels of bloedstolsels te creëren wanneer een verwonding optreedt.
De aanwezigheid van stollingsfactoren wordt sterk beïnvloed door vitamine K-spiegels in het lichaam. Zonder voldoende vitamine K kan het lichaam de bloedstollingsfactoren niet goed aanmaken.
Dat is de reden waarom mensen met een tekort of tekort aan vitamine K meer vatbaar zijn voor overmatig bloeden omdat de stollingsfactoren niet goed werken.
Hoe verloopt het proces van bloedstolling?
Het mechanisme of proces van bloedstolling vindt plaats in een reeks chemische interacties die vrij complex zijn. Hier is een gedetailleerde uitleg:
1. Bloedvaten vernauwen zich
Wanneer het lichaam gewond is en bloedt, betekent dit dat bloedvaten zijn beschadigd. Welnu, op dat moment zullen de bloedvaten samentrekken, wat resulteert in vasoconstrictie of vernauwing van bloedvaten.
2. Er ontstaat een blokkade van bloedplaatjes
In de beschadigde bloedvaten zullen direct bloedplaatjes gaan kleven en een verstopping vormen zodat er niet veel bloed uitkomt. Zodat het proces van het vormen van de blokkade kan worden voortgezet naar de volgende fase, zullen de bloedplaatjes bepaalde chemicaliën produceren om andere bloedplaatjes uit te nodigen.
3. Stollingsfactoren vormen bloedstolsels
Tegelijkertijd zullen stollings- of stollingsfactoren een reactie vormen die de stollingscascade wordt genoemd. In de stollingscascade wordt de stollingsfactor fibrinogeen omgezet in fijne draden, fibrine genaamd. Deze fibrinedraden zullen de bloedplaatjes verbinden om de blokkade te versterken.
4. Het bloedstollingsproces stopt
Zodat de bloedstolling niet overmatig optreedt, werken de stollingsfactoren niet meer en worden bloedplaatjes teruggenomen door het bloed. Nadat de wond geleidelijk geneest, worden de eerder gevormde fibrinedraden vernietigd, zodat er geen verstopping meer in de wond zit.
Problemen die kunnen optreden in het bloedstollingsproces
Hoewel het de eerste reactie is bij een blessure, verloopt het bloedstollingsproces niet altijd soepel. Sommige mensen met bloedstollingsstoornissen zullen dit proces en hun gezondheidstoestand zeker beïnvloeden, zoals:
Verminderde bloedstolling
In sommige gevallen zijn er mensen die worden geboren met een genetische mutatie waardoor het lichaam bepaalde bloedstollingsfactoren mist.
Wanneer het aantal bloedstollingsfactoren onvoldoende is, wordt het bloedstollingsproces verstoord. Hierdoor kan het bloeden langer duren en moeilijk te stoppen zijn, bijvoorbeeld bij mensen met hemofilie.
In meer ernstige gevallen kan bloeding optreden, zelfs als de persoon niet gewond is of verwondingen heeft. In feite kunnen bloedingen ook optreden in inwendige organen, of inwendige bloedingen. Deze aandoening kan levensbedreigend zijn.
Hypercoagulatie
Hypercoagulatie is de tegenovergestelde aandoening van bloedstollingsstoornissen, waarbij het bloedstollingsproces overmatig plaatsvindt, ook al zijn er geen verwondingen.
Deze aandoening is even gevaarlijk omdat bloedstolsels slagaders en aders kunnen verstoppen. Wanneer de bloedvaten zijn geblokkeerd, kan het lichaam zuurstofrijk bloed niet volledig afvoeren. Dit kan het risico op het ontwikkelen van dodelijke complicaties vergroten, zoals:
- hartinfarct
- Hartaanval
- Longembolie
- Nierfalen
- Diepe veneuze trombose
Tijdens de zwangerschap kunnen zich bloedstolsels vormen in de aderen van het bekken of de benen, wat ernstige zwangerschapscomplicaties kan veroorzaken, zoals vroeggeboorte, miskraam en moedersterfte. Daarom is hypercoagulatie een niet te onderschatten aandoening.
Een van de tests die worden uitgevoerd om te controleren op bloedaandoeningen is een bloedstollingsfactorconcentratietest. Deze test is nuttig om erachter te komen welke soorten bloedstollingsfactoren uit het lichaam worden verwijderd.
Afhankelijk van de bloedingsstoornis die u heeft, zal uw arts een behandelplan opstellen dat past bij uw gezondheidstoestand. Voor bloedingen die moeilijk te stoppen zijn, zijn geneesmiddelen die gewoonlijk worden gegeven concentraten ter vervanging van bloedstollingsfactoren die in het lichaam zijn verminderd. Ondertussen kunnen bloedstollingsstoornissen meestal worden behandeld met bloedverdunners.
Door vroegtijdige behandeling van bloedstollingsstoornissen te doen, helpt dit enorm het risico op complicaties te verminderen.
