De Widal-test is een van de methoden die door gezondheidswerkers worden gebruikt om tyfus (tyfus) of tyfus te diagnosticeren. Hoewel hij minder nauwkeurig zou zijn, wordt deze test nog vaak uitgevoerd in Indonesië omdat hij niet te duur is. Lees hieronder alles over de Widal-test.
Wat is de Widal-test?
De Widal-test is een onderzoeksprocedure ontwikkeld door Georges Ferdinand Widal in 1896.
Dit onderzoek dient om het aantal antilichamen in het lichaam te detecteren tegen de bacteriën die tyfus veroorzaken, Salmonella typhi.
Wanneer u klaagt over tyfussymptomen, zoals duizeligheid, buikpijn, zwakte, zal de arts een reeks onderzoeken uitvoeren om de diagnose vast te stellen.
Eerst zal de arts een lichamelijk onderzoek uitvoeren en vragen stellen over uw medische en reisgeschiedenis.
Reisgeschiedenis is belangrijk om te zien waar je bent besmet of besmet geraakt met bacteriën Salmonella typhi.
Zoals u weet, wordt tyfus overgedragen via onreine omgevingen en gewoonten.
De arts zal u dan vragen om een bloedtest te doen om de aanwezigheid van bacteriën te bevestigen Salmonella typhi op je lichaam.
Een testprocedure waarbij bloed wordt afgenomen, is de Widal-test. Dit onderzoek wordt gedaan om de reactie van antigenen en antilichamen te zien.
Antilichamen zullen een reactie vertonen op een antigeen dat als een vreemd lichaam wordt beschouwd door agglomeratie (agglutinatie) te vertonen.
Wanneer je besmet bent Salmonella typhi, het lichaam reageert automatisch door antilichamen aan te maken om het te bestrijden.
Het proces en hoe u de Widal-testresultaten kunt lezen
Dit testproces wordt uitgevoerd door druppelende bacteriën Salmonella typhi die is uitgeschakeld voor uw bloedserum.
bacteriën Salmonella typhi Ze zijn onderverdeeld in twee vormen, namelijk O-antigenen (bacterieel lichaam) en H-antigenen (bacteriële flagella of motoriek).
Als het bloedserum antistoffen bevat, ziet het bloedmonster er gestold uit.
Geciteerd uit het tijdschrift gepubliceerd in Medicina, gaf de agglutinatiereactie een positief resultaat, terwijl de afwezigheid van agglutinatie een negatief resultaat liet zien.
Een positief testresultaat betekent dat het de diagnose buiktyfus door de arts ondersteunt. Aan de andere kant, als het resultaat negatief is, is het mogelijk dat u de aandoening niet heeft.
Toch zijn positieve of negatieve resultaten alleen niet voldoende om de Widal-test te beschrijven. Om nauwkeurigere resultaten te krijgen, zal de arts de titer (aanwezigheid en aantal antilichamen in het bloed) meten.
Het resultaat van een Widal-testtiter wordt weergegeven door een getal, zoals 1/80, 1/160 of 1/320. Hoe hoger het getal, hoe groter de kans dat er een infectie is Salmonella typhi ook groter worden.
Is de Widal-test nauwkeurig voor de detectie van tyfus?
Hoewel het nog steeds veel wordt gebruikt in Indonesië, heeft de Widal-test veel tekortkomingen als diagnostische procedure voor buiktyfus.
De reden is dat het in één keer lezen van de test niet voldoende is om te bevestigen of je echt een infectie hebt Salmonella typhi.
Brede testresultaten botsen vaak met andere aandoeningen. Dit betekent dat de resultaten van deze tests vals-positieven of vals-negatieven kunnen zijn.
Vals-negatieve resultaten kunnen vroeg in de loop van de ziekte optreden. Afgezien van de afwezigheid van infectie Salmonella typhi, Deze resultaten kunnen ook wijzen op een antibioticabehandeling die u heeft ondergaan.
U bent dus niet per se vrij van infectie Salmonella typhi, zelfs als de testresultaten negatief zijn. De resultaten kunnen betekenen:
- ondervoeding,
- langdurig gebruik van drugs, en
- lijdt aan bepaalde ziekten die het immuunsysteem kunnen verminderen.
Ondertussen kan een vals-positieve Widal-test het gevolg zijn van een infectie of vaccinatie die u heeft gehad. Dit betekent dat een test met een positief resultaat niet noodzakelijkerwijs betekent dat u een infectie heeft Salmonella typhi.
Het kan zijn, omdat je een andere besmettelijke ziekte hebt, zoals knokkelkoorts of malaria.
Hoe de nauwkeurigheid van de Widal-test te vergroten
Het lezen van de Widal-testresultaten is inderdaad niet eenvoudig om verschillende redenen die hierboven zijn genoemd. De nauwkeurigheid van de test voor tyfusdetectie kan echter worden verhoogd als het onderzoek met een tussenpoos van 10-14 dagen wordt herhaald.
De nauwkeuriger positieve testresultaten worden aangegeven door een viervoudige verhoging van de antilichaamtiter vanaf de eerste test, de test laat bijvoorbeeld zien dat de titer toeneemt van 1/80 tot 1/320.
Dit betekent dat u mogelijk positief bent voor tyfus.
De Wereldgezondheidsorganisatie stelt dat je voor de diagnose van buiktyfus het beste niet te veel op deze snelle test kunt vertrouwen.
De WHO beveelt het uitvoeren van culturen aan, waar mogelijk.
Zijn er andere tests om tyfus te diagnosticeren?
Hier zijn andere tests die uw arts kan aanbevelen voor een diagnose van tyfus:
1. Tubex-test
Naast de Widal-test kan uw arts andere snelle screeningsprocedures voorstellen, zoals de Tubex-test.
Deze test zou een gevoeligheid hebben tot 95% met een specificiteit van 80%. Dit betekent dat deze test een veelbelovend niveau van nauwkeurigheid heeft.
2. Bloed- of weefselkweek
Bloed- of weefselculturen kunnen ook worden gebruikt om tyfus te diagnosticeren. Deze methode wordt gedaan door een klein monster van bloed, ontlasting, urine of beenmerg te nemen.
Het monster wordt vervolgens op een speciaal medium geplaatst dat de groei van bacteriën bevordert.
De kweek wordt onder een microscoop onderzocht op de aanwezigheid van Salmonella typhi.
Geciteerd uit de Mayo Clinic, wordt beenmergcultuur vaak beschouwd als de meest gevoelige test voor de bacteriën die tyfus veroorzaken.
Het verkrijgen van de juiste diagnose van tyfus is nuttig voor het bepalen van behandelingsopties om tyfus te behandelen.
Door de juiste behandeling te krijgen, kunt u tyfuscomplicaties vermijden die levensbedreigend kunnen zijn.
Bestrijd samen COVID-19!
Volg de laatste informatie en verhalen van COVID-19-strijders om ons heen. Word nu lid van de community!
