Keloïden zijn littekens die ontstaan als gevolg van een te agressief genezingsproces. Dit zorgt ervoor dat het litteken naar de oppervlakte komt, zodat het bij aanraking niet gelijk loopt met andere oppervlakken. Is er een remedie voor keloïden?
Waarom moeten keloïden worden behandeld?
Keloïden ontstaan door verwondingen aan de huid, zoals brandwonden, tatoeages en piercings, ernstige acne en operatiewonden. Eigenlijk is het verschijnen van keloïden slechts een proces van genezing van huidcellen om zichzelf te herstellen.
Het uiterlijk van keloïden verschilt van persoon tot persoon. Het kan zich heel snel vormen, sommige kunnen maanden duren nadat het letsel is opgetreden.
Daarnaast is de grootte van keloïden ook erg divers en kan niet worden voorspeld hoe groot. Het kan zijn dat keloïden binnen een half jaar stoppen met groeien. Het kan ook jaren blijven groeien.
Dus, wat zal er gebeuren als deze littekens onbehandeld en onbehandeld blijven?
Inderdaad, keloïde littekens zijn opgenomen in tumoren, maar ze zijn niet kankerachtig, dus ze veroorzaken geen kritieke aandoening die onmiddellijke behandeling vereist.
Keloïden kunnen echter groter worden en onaangename symptomen veroorzaken, zoals jeuk, gevoeligheid en pijn. Als de keloïde die zich vormt het gewrichtsgebied bedekt, kan dit de lichaamsbeweging van een persoon beperken.
Bovendien zullen keloïde littekens die niet verdwijnen ervoor zorgen dat mensen met deze aandoening zich minderwaardig voelen vanwege hun uiterlijk. De kenmerken van keloïden en hun symptomen zullen nog steeds verschijnen en de patiënt soms storen.
Verschillende medicijnen en hoe zich te ontdoen van keloïden
Er zijn verschillende manieren om van keloïden af te komen. Naast het verwijderen van keloïden, is de procedure ook bedoeld om pijn te verminderen, beweging te herstellen die voorheen beperkt was tot keloïden die in het gewrichtsgebied groeien, en te voorkomen dat keloïden zich opnieuw vormen.
Voor maximale resultaten zal de arts de behandeling bepalen op basis van de leeftijd van de patiënt, het type keloïde en andere overwegingen. Een patiënt met een keloïdlitteken op de oorlel zal bijvoorbeeld worden aanbevolen om een gelaagde keloïdverwijderingsoperatie te ondergaan.
Volgens de American Association of Dermatology kunnen keloïde littekens op de volgende manieren worden behandeld of behandeld.
1. Corticosteroïde-injectie
Injecties die corticosteroïden bevatten, worden vaak gegeven om de grootte van de keloïde te verminderen en tegelijkertijd de pijn te verminderen.
Over het algemeen zullen injecties regelmatig om de 3-4 weken worden gegeven. De meeste patiënten worden vier keer met deze injecties behandeld.
Met de eerste injectie zullen de symptomen verdwijnen en zal de keloïde zachter aanvoelen. Geschat wordt dat 50-80% van de grootte van de keloïde zal krimpen. Binnen 5 jaar kunnen keloïden echter teruggroeien. Daarvoor zal de arts andere behandelingen toevoegen.
2. Cryotherapie
Cryotherapie is een procedure die wordt uitgevoerd door de keloïde van de binnenkant van de huid naar de buitenkant te bevriezen. Het doel is om de hardheid en grootte van keloïde littekens te verminderen. Meestal is deze techniek effectief bij de behandeling van kleine keloïden.
Voorafgaand aan de procedure krijgt de patiënt een injectie met corticosteroïden om de behandeling effectiever te maken. Dermatologen ontdekten dat cryotherapie 3 keer of vaker uitgevoerd, zullen de resultaten beter zijn.
3. Chirurgie voor het verwijderen van keloïden
Keloïde littekens die niet worden behandeld en onbehandeld blijven, zullen ze behouden en soms hun uiterlijk beïnvloeden. Daarom kiezen sommige mensen voor chirurgische verwijdering.
Een operatie zal door de arts worden aanbevolen als de keloïde oud of groot is. Deze behandeling omvat een operatie om het littekenweefsel weg te snijden.
Deze operatie lijkt misschien de meest effectieve behandeling. Maar in feite komt bijna 100% van de keloïden terug nadat de operatie is voltooid.
Om de vorming van keloïde littekens te voorkomen, zullen artsen na de operatie andere behandelingen toevoegen, zoals injecties met corticosteroïden of cryotherapie.
4. Laserbehandeling:
Deze behandeling is bedoeld om de grootte te verminderen en de kleur van keloïden die rood, zwart of paarsachtig zijn, te doen vervagen. De behandeling van deze keloïden gebeurt meestal tegelijk met injecties met corticosteroïden.
Later zullen de keloïde en de omringende huid worden bestraald met een laser die hoge lichtstralen gebruikt. Niet alleen vervaagt de kleur van keloïden, het licht van deze laser werkt ook om keloïden te laten leeglopen.
Helaas kunnen lasers bijwerkingen veroorzaken in de vorm van roodheid van de huid en littekens achterlaten. Raadpleeg uw arts voordat u voor deze behandeling kiest.
Laser resurfacing, hoe maak je de gezichtshuid direct helder en strak
5. Bestralingstherapie
Bestralingstherapie is een vervolgbehandeling na chirurgische verwijdering van de keloïde. Dit wordt gedaan zodat de keloïde zich niet opnieuw vormt en een week na de operatie kan worden gestart.
Deze therapie kan als een enkele behandeling worden gebruikt om de grootte van de keloïde te verminderen. Helaas zullen de resultaten effectiever zijn als ze worden gedaan na chirurgische verwijdering.
6. Ligatuur
Ligatuur is een operatie waarbij chirurgische draden worden gebruikt die rond de keloïde zijn gebonden. De draad kan de keloïde geleidelijk geleidelijk afsnijden. Gewoonlijk wordt de ligatuur elke 2-3 weken gedaan totdat de keloïde verdwenen is.
Keloïde littekens die alleen en onbehandeld blijven, interfereren mogelijk niet echt met de dagelijkse activiteiten. De impact die verschijnt is meestal alleen in termen van esthetiek.
7. Drukbehandeling
Het verwijderen van keloïden op deze wordt meestal ook gedaan na een keloïdoperatie. Deze procedure wordt uitgevoerd met speciaal gereedschap zoals clips of oorbellen en wordt meestal gebruikt om keloïden in de oorlel te behandelen.
Het doel van deze drukmethode is om de bloedstroom te verminderen, waardoor de vorming van littekenweefsel kan worden voorkomen.
Dit drukapparaat mag maximaal 16 uur per dag worden gebruikt gedurende een periode van zes tot twaalf maanden. Soms wordt dit hulpmiddel gebruikt in combinatie met siliconenvellen en gels die ook werken om het littekenweefsel te egaliseren.
Ongeacht welk medicijn en welke behandeling u ook kiest, het is aan u of u van keloïden af wilt of niet.
Raadpleeg een dermatoloog om te bepalen of u van zijn aanwezigheid af moet. De mening van de arts zal u helpen de juiste beslissing te nemen.
