Bloedziekte

Bloedtransfusie: procedure, indicaties en bijwerkingen

Bloedtransfusie is een procedure om bloed af te geven in het lichaam van iemand die geen bloed heeft of bij een medische procedure, zoals een operatie. Deze procedure kan zelfs iemands leven redden. Voor elk transfusieproces kunnen verschillende bloedproducten nodig zijn, afhankelijk van de aandoening. Sommige hebben volbloed nodig, andere hebben alleen rode bloedcellen nodig. Sommige hebben alleen bloedplaatjes nodig, of alleen een deel van het bloedplasma. Bekijk de volledige recensie hieronder.

Het type bloedproduct dat bij het transfusieproces wordt gegeven

Met het blote oog gezien is bloed een donkerrode vloeistof. Echter, wanneer het onder een microscoop wordt onderzocht, bestaat bloed in feite uit veel verschillende componenten, namelijk rode bloedcellen (erytrocyten), witte bloedcellen (leukocyten), bloedplaatjes (bloedplaatjes/bloedplaatjes) en bloedplasma.

Over het algemeen zijn er vijf soorten bloedproducten die via dit transfusieproces kunnen worden overgedragen. Voorafgaand daaraan wordt het afgenomen donorbloed naar het laboratorium gestuurd om daar te worden verwerkt en eventueel te verdelen in bijvoorbeeld rode bloedcelzakjes, plasma, bloedplaatjes en/of cryoprecipitaat.

Het type bloedproduct dat bij het transfusieproces wordt toegediend, is afhankelijk van de behoefte en functie.

1. Volbloed (volbloed)

Zoals de naam al aangeeft, bevat volledig volbloed alle bloedbestanddelen, namelijk erytrocyten, leukocyten, bloedplaatjes en bloedplasma. De toediening van volbloed wordt berekend in eenheden bloedzakken, waarbij een eenheid ongeveer 0,5 liter of 500 ml bevat.

Volbloedtransfusie is nodig om de rode bloedcellen zo snel mogelijk te vervangen, bijvoorbeeld bij een verkeersongeval met ernstig letsel waardoor het bloedverlies zeer groot is (meer dan 30% van het lichaamsvochtvolume).

Volbloedtransfusies kunnen ook worden uitgevoerd om de grote hoeveelheden bloed die tijdens de operatie verloren zijn gegaan te vervangen.

2. Rode bloedcellen (Verpakte rode bloedcellen/PRC)

Eén PRC-zak bevat 150-220 ml rode bloedcellen zonder bloedplasma. PRC-transfusie is vooral noodzakelijk voor anemische patiënten, waaronder bloedarmoede veroorzaakt door zwangerschap en bevalling.

Mensen die herstellende zijn van bepaalde operaties, slachtoffers van ongevallen en bloedaandoeningen zoals thalassemie en leukemie hebben ook donaties van rode bloedcellen van een donor nodig.

Recente richtlijnen gepubliceerd door de AABB (American Association of Blood Banks) bevelen ook transfusie van PRC aan bij gehospitaliseerde patiënten met een stabiele toestand maar met een bloedhemoglobine (Hb) < 7 g/dL, inclusief ICU-patiënten.

Ondertussen wordt aan patiënten die onlangs een operatie hebben ondergaan en een voorgeschiedenis van hartaandoeningen hebben, aangeraden om een ​​transfusie te krijgen als hun Hb-waarde lager is dan 8 g/dL.

3. Bloedplaatjesconcentraat (Bloedplaatjesconcentraat/pc)

Bloedplaatjes of bloedplaatjes zijn kleurloze bloedbestanddelen die dienen voor de bloedstolling.

Er zijn meerdere donoren tegelijk nodig om een ​​zak bloedplaatjes voor bloedplaatjestransfusies te krijgen. Ook de houdbaarheid van donorbloedplaatjes is kort.

Deze procedure is meestal bedoeld voor mensen met aandoeningen van de vorming van bloedplaatjes door het beenmerg en andere aandoeningen van de bloedplaatjesfunctie en het aantal.

4. FFP (Vers Bevroren Plasma)

FFP is een geelachtig bestanddeel van bloed. FFP is een bloedproduct dat wordt verwerkt uit volbloed. FFP bevat bloedplasmacomponenten die bloedstollingsfactoren, albumine, immunoglobulinen en factor VIII (een van de bloedstollingsfactoren in plasma) bevatten.

FFP kan nuttig zijn voor mensen met bloedstollingsstoornissen en om overmatig bloeden te voorkomen bij gebruikers van bloedverdunnende medicijnen (anticoagulantia) die op het punt staan ​​een operatie te ondergaan.

5. Cryo-AHF (Gecryoprecipiteerde anti-hemolytische factor)

Cryo-AHF, ook bekend als cryoprecipitaat, is een onderdeel van bloedplasma dat zeer rijk is aan stollingsfactoren zoals fibrinogeen en factor VIII.

Dit bloedproduct wordt selectief gebruikt voor mensen met bloedstollingsfactorstoornissen, zoals hemofilie type A (factor VIII-tekort) of de ziekte van Von Willdebrand (een type erfelijke bloedziekte).

Voorbereiding voor bloedtransfusie

Patiënten die bloedtransfusies moeten doen, hoeven eigenlijk niets voor te bereiden. Voordat een bloedtransfusie wordt uitgevoerd, moeten echter eerst de bloedgroep en het type van de patiënt bekend zijn. Dit kan worden vastgesteld door het bloed in het laboratorium te onderzoeken.

Na het uitvoeren van een bloedgroeponderzoek kunnen ook vóór een transfusie verschillende dingen worden gedaan, waaronder:

  • Algemene gezondheidsproblemen controleren, zoals bloeddruk, lichaamstemperatuur en hartslag
  • Eet voedzaam en calorierijk voedsel om het herstel te versnellen, zoals kip, rundvlees, lever en verschillende donkergroene bladgroenten.

Hoe ziet het bloedtransfusieproces eruit?

Bloedtransfusie is een medische procedure die veel risico's met zich meebrengt. Het moet dus rechtstreeks worden gegeven onder toezicht van een arts. De hoeveelheid bloed die wordt verdeeld kan niet willekeurig zijn, omdat deze moet worden aangepast aan de behoeften en het vermogen van het lichaam om het te ontvangen.

Deze procedure wordt uitgevoerd door bloed in het lichaam te brengen via een naald met een buis die is verbonden met een bloedzak. In principe is het bloedtransfusieproces vergelijkbaar met wanneer u een infuus heeft, alleen het zakje bevat bloed.

Dit proces duurt ongeveer 30 minuten tot 4 uur, afhankelijk van hoeveel zakken bloed je nodig hebt om je lichaam binnen te komen.

Na het doorlopen van de procedure zal de gezondheidswerker uw vitale functies controleren. Tijdens dit proces kunnen uw temperatuur en bloeddruk worden gecontroleerd.

Geciteerd uit Hopkins Medicine, kan het zijn dat u onmiddellijk na een bloedtransfusie naar huis mag. U zult binnenkort ook in staat zijn om normale activiteiten uit te voeren en uw dieet zoals gewoonlijk te volgen.

Daarna kan u worden gevraagd om verder bloedonderzoek te doen. Dit proces wordt gedaan om te bepalen hoe uw lichaam reageert op de transfusie die u zojuist hebt doorstaan.

Indicaties voor bloedtransfusie

De meeste ziekenhuizen hebben regels over hoe laag het rode bloedcelniveau van een persoon is voordat wordt vastgesteld dat een patiënt een transfusie nodig heeft. Deze regels worden bloedtransfusieparameters genoemd.

Deze transfusieparameter zal ook van invloed zijn op het al dan niet hebben van een indicatie voor bloedtransfusie.

Over het algemeen zijn, geciteerd door de Amerikaanse huisarts, tekenen of indicaties dat iemand een bloedtransfusie nodig heeft:

  • Bloedarmoede met symptomen van kortademigheid, duizeligheid, congestief hartfalen en sportactiviteiten niet tolereren
  • Acute sikkelcelanemie
  • Bloedverlies van meer dan 30 procent van het bloedvolume van het lichaam

Bloedplasma-infusie kan worden gebruikt om het antistollingseffect om te keren. Ondertussen kan bloedplaatjestransfusie ook worden gedaan om bloedingen te voorkomen bij patiënten met trombocytenfunctiestoornissen.

Onderzoek toont aan dat het niet doen van bloedtransfusies bij mensen met een Hb van meer dan 7 en 8 gram per deciliter (g/dL) ook bijdraagt ​​aan verminderde sterfte, opnameduur en sneller herstel.

Zijn er bijwerkingen van bloedtransfusies?

Als de transfusie tot nu toe volgens de juiste medische normen wordt uitgevoerd, is dit helemaal niet schadelijk voor de gezondheid. U kunt milde bijwerkingen van bloedtransfusies krijgen, zoals:

  • Hoofdpijn
  • Koorts
  • Jeuk voelen
  • Een beetje moeilijk om te ademen
  • roodachtige huid

Ondertussen zijn bijwerkingen die zelden voorkomen, maar toch kunnen optreden:

  • Moeilijk om te ademen
  • Pijn in de borst
  • Plotselinge daling van de bloeddruk

Hoewel zeldzaam, kan deze procedure nog steeds complicaties veroorzaken. Complicaties kunnen vooral optreden tijdens massale bloedtransfusies, dwz wanneer de patiënt 4 eenheden rode bloedcellen in één uur krijgt, of meer dan 10 eenheden in 24 uur.

Aandoeningen die meestal massale bloedtransfusie vereisen, zijn ongelukken, bloedingen na een operatie, tot bloedingen na de bevalling. Mogelijke complicaties van deze procedure zijn onder meer:

  • Elektrolytafwijkingen
  • Onderkoeling (lage lichaamstemperatuur)
  • Bloedstolling
  • Metabole acidose, waarbij lichaamsvloeistoffen te veel zuur bevatten
  • Beroerte of hartaanval

Als u meer dan één transfusie heeft gehad, is de kans op een aandoening van het immuunsysteem groter. Dit komt door de reactie van uw immuunsysteem op het bloed dat zojuist het lichaam is binnengekomen. Deze aandoening is echter zeldzaam en kan worden voorkomen door vooraf uw bloedgroep te controleren, zodat het getransfundeerde bloed zeker compatibel is met het lichaam.

Als u tijdens de procedure symptomen of gezondheidsproblemen ervaart of voelt, aarzel dan niet om het medisch team dat u behandelt op de hoogte te stellen.

$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found